[เถรี]

ก็ต้องมาบารมีระดับกลาง คืออุปบารมี ถ้าหากว่าเบื้องต้นให้ทานได้ บอกว่ารักษาศีลเหมือนเข็นครกขึ้นภูเขา ศีล ๕ ข้อก็อาจจะเหลือแค่ข้อเดียว เป็นต้น

ถ้าหากว่าอุปบารมีขั้นกลาง ให้ทานได้ รักษาศีลบกพร่องบ้าง เต็มสมบูรณ์บ้าง

ถ้าหากว่าเป็นอุปบารมีขั้นปลาย ให้ทานได้ รักษาศีลได้ แต่บอกให้เจริญภาวนานี่..ไม่รู้เรื่องเอาเลย

ก็ต้องมาปรมัตถบารมีขั้นต้น ให้ทานได้ รักษาศีลได้ เจริญภาวนาบ้าง ด่าชาวบ้านเขาบ้าง

ปรมัตถบารมีขั้นกลาง ให้ทานได้ รักษาศีลได้ เจริญภาวนาได้ แต่รักษาอารมณ์ไม่อยู่ ก็คือทำได้ แต่พอลุกขึ้นก็หลุดหายหมด

ต้องปรมัตถบารมีขั้นละเอียด ซึ่งเป็นกำลังใจสูงสุดเท่านั้น ให้ทานได้ รักษาศีลได้ เจริญภาวนาด้วยความเต็มอกเต็มใจ เพราะว่าเห็นประโยชน์จริง ๆ

ดังนั้น...เรื่องพวกนี้ ตามที่ท่านผอ.วริทธิ์ธร กล่าวมาว่า ถึงเวลานิสิตปฏิบัติธรรมออนไลน์ก็ปิดกล้องหนีบ้าง ถ้าหากว่าอยู่ออนไซต์แบบนี้ก็ไปห้องน้ำบ่อย ๆ บ้าง มาช้าบ้าง จึงถือว่าเป็นเรื่องปกติ เพราะว่ากำลังใจของคนไม่เท่ากัน แต่ขอให้ท่านทั้งหลายรู้ว่า ถ้ามานั่งอยู่ตรงนี้ได้ อย่างต่ำสุดเราต้องเป็นปรมัตถบารมี จะเป็นขั้นต้น ขั้นกลาง หรือขั้นปลายเท่านั้นเอง ก็แปลว่าเราได้ผ่านการเวียนว่ายตายเกิดมานับชาติไม่ถ้วนแล้ว กว่าที่จะมาถึงตรงจุดนี้ได้

ถ้าเราใช้ความเพียรพยายามในระยะเวลาที่เหลืออยู่นี้ ในการเร่งรัดการปฏิบัติของเราให้เข้มข้นยิ่งขึ้น หนทางในการแหวกว่ายข้ามทะเลทุกข์ของท่านทั้งหลายก็จะสั้นกว่าผู้อื่นเขา หรือถ้าหากว่าบุญพาวาสนาช่วย ถึงพร้อมด้วย ศีล สมาธิ ปัญญา จริง ๆ อาจจะสามารถขึ้นฝั่ง หลุดพ้นจากกองทุกข์ เข้าสู่พระนิพพานในชาตินี้ไปเลย..!

เนื่องจากว่าถ้าไม่ใช่ระดับปรมัตถบารมีซึ่งมีสิทธิ์บรรลุธรรมแล้ว เราไม่สามารถที่จะปฏิบัติธรรมเช่นนี้ได้ ในเมื่อมีสิทธิ์ จะมีมากหรือมีน้อย ถ้าเราทุ่มเทอย่างเต็มที่ก็ย่อมสามารถเข้าถึงสิทธิของตนเองทุกประการ