[วาโยรัตนะ]

๒๕ "บรวงสรวงพระอุปคุตเถระ"

หลังจากเดินทางกลับมาถึงวันก่อนกำหนดการลากิจสองวัน จึงได้เรียนหลวงพ่อกราบขออนุญาตหลวงพ่ออีกครั้งว่า จะจัดการบวงสรวงพระอุปคุตเถระในวันที่ ๒๒ คือก่อนวันกฐินประจำปีวัดท่าขนุนหนึ่งวัน เนื่องด้วยญาติโยมหลาย ๆ ท่านที่ร่วมเป็นคณะเจ้าภาพจัดสร้างถวายสำหรับงานกฐินประจำปีวัดท่าขนุน ๒๕๕๓ จะได้มาร่วมงานกันได้บางส่วน

ฉันเช้าวันที่ ๑๙

ทัดฤทธิ์-ทิดรัตน์ : "หลวงพ่อขอรับ ตอนนี้ก็ใกล้จะสึกกันแล้ว กระผมไม่ทราบว่าทำไมช่วงนี้กระผมเป็นฝีที่ขาบ่อยขอรับ ก่อนจะออกไปนอกวัดทีไรมักจะเป็นฝีก่อนเสมอขอรับ"

หลวงพ่อ: "ความดีมันจะทะลักนะสิ"

ทัดฤทธิ์-ทิดรัตน์ :

หลวงพี่เก้า : ๕๕๕๕๕

พระครูน้อย :

หลวงพ่อขอรับ "รูปหล่อพระอุปคุต ควรจะตั้งชื่อรุ่นว่าอย่างไรขอรับ พระอุปคุตปราบมารมหาลาภ ได้หรือไม่ขอรับ"

หลวงพ่อ "ด้านหน้าลงฐานบัวให้ลงว่า "พระอุปคุตเถระ" แล้วด้านหลังลงว่า "วัดท่าขนุน ๒๕๕๓" ก็พอแล้ว"

ทัดฤทธิ์-ทิดรัตน์: "ขอรับ"

สืบเนื่องจากที่หนังสือพิมพ์ฉบับหนึ่งได้นำเรื่องของพระอุปคุตปางจกบาตรไปลงตีพิมพ์ หลังจากนั้นก็มีประชาชนมากมายหลั่งไหลมาที่วัดท่าขนุน เพื่อมากราบสักการะและเสี่ยงทายโยนเหรียญ บางคนถึงขนาดตัดหน้าหนังสือพิมพ์ฉบับที่ลงตีพิมพ์มาด้วย นับว่าบารมีพระอุปคุตสงเคราะห์วัดท่าขนุนเป็นอย่างยิ่ง หลังจากโครงการพระขรรค์โสฬสร่วมบุญกฐินประจำปีวัดท่าขนุน ผ่านพ้นไปด้วยดีแล้ว กระผมก็ไม่ได้นิ่งนอนใจก็พยายามคิดหาว่าควรจะสนองพระเดชพระคุณหลวงพ่อในงานกฐินประจำปีปีหน้าอย่างไร
ก็เหมือนพระท่านดลใจ จึงได้กราบเรียนขออุนญาตหลวงพ่อขอจัดสร้างพระอุปคุตเถระองค์ขนาดเล็ก เพื่อถวายในงานกฐินประจำปีปีหน้า

หลวงพ่อ: "พวกคุณหาเรื่องเหนื่อยกันอีกแล้วใช่หรือไม่? เอา ๆ ทำองค์เล็ก ๆ ให้เยอะ ๆ องค์ใหญ่ถ้าจะทำ ทำไม่ต้องเยอะนะ"

เรื่องของการจะทำอะไรสักอย่างนั้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งวัตถุมงคล หลวงพ่อท่านเน้นย้ำเสมอให้ทำด้วยความเคารพ ไม่ใช่สักแต่อยากจะทำ กระผมเองจะทำอะไรนั้น จะต้องกราบเรียนปรึกษาขอความเมตตาจากหลวงพ่อเสมอ ถึงแม้ว่าเบื้องหน้าของความสำเร็จในงานนั้น ๆ จะดูสวยงาม แต่เบื้องหลังคือความเมตตาของพระเดชพระคุณหลวงพ่อเสมอ คำปรึกษาที่ได้รับจากหลวงพ่อ มันมากกว่าคำตอบ มันมากกว่าคำสั่ง มันมากกว่าอะไรใด ๆ ทั้งสิ้น หากกระทำตามนั้นได้ถือเป็นเรื่องที่ดีมาก ถึงจะมีข้อผิดพลาดไปบ้าง หลวงพ่อท่านไม่เคยตำหนิ มีแต่จะสอนว่า

"ความสำคัญมันอยู่ที่อะไรและตรงไหนเป็นหัวใจหลัก อะไรที่ผิดพลาดไปแล้วขอให้จำเป็นบทเรียนแล้วอย่าพลาดอีก เพราะวัตถุมงคลแต่ละชนิด แต่ละชิ้นแต่ละองค์ นั้นมันหล่อหลอมความศรัทธาของคนที่ครอบครองต่อพระพุทธศาสนาและมันฟ้องว่าคนจัดสร้างมีความศรัทธาและพิถีพิถันขนาดไหน รับรองว่า ถ้าทำเพื่อหวังจะดังนั้น ดับก่อนเสมอ"