[เถรี]

สรุปแล้วของทุกอย่าง ถ้าเราหยุดความคิดเขาจะทำอันตรายเราไม่ได้ แต่ถ้าเราคิดต่อ ปรุงแต่งต่อเมื่อไรจะเป็นอันตรายทันที เห็นสักแต่ว่าเห็น อย่างแย่ที่สุด แค่รู้ว่าเป็นผู้หญิงผู้ชายก็พอ แต่ถ้าเห็นแล้วไปคิดว่าหล่อไม่หล่อ สวยไม่สวย เป็นแฟนเราดีหรือเปล่า นั่นพังกระจายไปแล้ว

เพราะฉะนั้น..ทำอย่างไรที่จะให้เข้าถึงตัวสังขารุเปกขาญาณนี้ได้ ก็ต้องเน้นในเรื่องของ ศีล สมาธิ ปัญญา โดยเฉพาะในเรื่องของศีลก่อน ถ้าศีลเราระมัดระวังเป็นปกติ อารมณ์ใจทรงตัวแล้วจะเกิดสมาธิโดยอัตโนมัติ เมื่อสภาพจิตทรงตัว นิ่งสงบราบเรียบ ปัญญาก็เกิดขึ้น จะมองเห็นทุกข์โทษของสิ่งทั้งหลายเหล่านี้ แล้วก็จะหาทางหลีกหนีไปเอง

ขอยืนยันว่าไม่ยาก แต่ต้องทำให้พอ ถ้าหากว่ายาก ข้างบนเขาคงไม่ได้ไปกันจนนับไม่ถ้วน ไม่ได้ยากก็จริง แต่ว่าก็ไม่ใช่ง่าย เราลองมานึกดูว่า ถ้าเปรียบกับทางโลก การสอบเอ็นทรานซ์ของมหาวิทยาลัย เด็กนักเรียนตั้งเท่าไร ไม่ใช่ว่าจะสอบได้ทุกคน แต่ว่าคนที่ตั้งใจจริง ขยันจริง และบุญเก่าดีก็สอบได้

คำว่า "บุญเก่าดี" มีบางคนในที่นี้เพื่อนชวนไปสอบ หนังสือหนังหาก็ไม่ได้ดู เพื่อนสอบตก แต่ตัวเองได้ มีมาแล้ว นั่งอยู่ใกล้ ๆ โยมนั่นแหละ ดังนั้น..พวกเราเองก็เหมือนกัน การปฏิบัติก็ต้องมีสอบได้บ้างสอบตกบ้างเป็นปกติ ถ้าตกก็ให้รู้ว่าเราเองยังวนว่ายอยู่ในทะเลทุกข์ หาทางออกไม่ได้ สอบได้เมื่อไรก็จะก้าวพ้นไป ล่วงพ้นไป

ฉะนั้น..หน้าที่ของเราก็คือ ตั้งหน้าตั้งตาศึกษาและทำข้อสอบไปเรื่อย ๆ โดยมีความหวังว่าชาตินี้ต้องสอบผ่านให้ได้