[เถรี]

เมื่อทุกอย่างเริ่มต้นขึ้น กระผม/อาตมภาพส่งจิตขึ้นกราบพระตามปกติ ก็เจอหลวงปู่กี๋ (ท่านพระครูกิตตินนทคุณ) ซึ่งไม่แน่ใจว่าจะบอกกล่าวถึงสมณศักดิ์ของท่านได้ถูกต้องหรือไม่ ? เพราะว่าเนิ่นนานมามากแล้วตั้งแต่สมัยที่ยังไม่ได้บวช ในสมัยนั้น กระผม/อาตมภาพก็เสาะแสวงหาวัตถุมงคลของท่าน มาถึงสมัยนี้ หลวงปู่ตี๋รับเป็นเจ้าอาวาสต่อจากหลวงปู่กี๋ หลวงปู่กี๋ท่านก็มาสงเคราะห์ลูกศิษย์ของท่าน ช่วยเสกวัตถุมงคลในพิธีให้

ในเมื่อเป็นไปในลักษณะอย่างนี้ กระผม/อาตมภาพก็ต้องบอกว่า ฉวยโอกาสอู้ตามเคย เหตุที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะว่าเวลาครูบาอาจารย์ท่านมา ถ้าหากว่าท่านไม่ได้ขอให้ทำอะไร ส่วนใหญ่กระผม/อาตมภาพก็ได้แต่นั่งมองเฉย ๆ เหตุที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะว่า ครูบาอาจารย์ที่ท่านไม่มีตัวตนนั้น ไม่ว่าท่านจะทำอะไรก็คล่องตัว และประกอบไปด้วยอานุภาพมากกว่าที่กระผม/อาตมภาพทำเองหลายเท่า ในเมื่อเป็นเช่นนั้นแล้ว เราจะไปทำให้เหนื่อยทำไม !?

หลังจากเสร็จสรรพเรียบร้อย พรมน้ำมนต์ โปรยดอกไม้เป็นพุทธบูชา บรรดาท่านที่เป็นเจ้าภาพของถวายแต่ละพระเกจิอาจารย์ ก็แทรกเข้ามาถวายปัจจัยไทยธรรม ซึ่งตอนนี้เป็นขั้นตอนที่ค่อนข้างจะชุลมุน เพราะว่ามณฑลพิธีอุโบสถวัดหูช้างก็ไม่ได้กว้างใหญ่นัก ในเมื่อเจ้าภาพแทรกเข้ามาแล้ว บรรดาคนขับรถหรือว่าผู้ติดตามพระเถระก็ต้องแทรกเข้ามาด้วย เพื่อรับของต่อจากหลวงปู่หลวงพ่อของตน จึงมีความวุ่นวายเล็กน้อย

เมื่อทุกอย่างจะเสร็จเรียบร้อย กระผม/อาตมภาพกราบลาพระมหาเถระทุกรูป แล้วก็บอกลาบรรดาเจ้าหน้าที่ต่าง ๆ ที่รู้จักคุ้นเคยกัน เพราะว่าส่วนใหญ่แล้วท่านเป็นลูกศิษย์เรียน มจร. วิทยาลัยสงฆ์พุทธปัญญาศรีทวารวดี จนทำให้กระผม/อาตมภาพรู้สึกว่า ตัวเราเองที่กลายเป็นที่รู้จักของบรรดาพระภิกษุสามเณรจำนวนมากนั้น ส่วนหนึ่งก็เกิดจากการที่เป็นอาจารย์สอนที่วิทยาลัยสงฆ์กาญจนบุรศรีไพบูลย์ วิทยาลัยสงฆ์พุทธปัญญาศรีทวารวดี และวิทยาลัยสงฆ์สุพรรณบุรีศรีสุวรรณภูมิ

จึงทำให้บรรดาพระสังฆาธิการ ตลอดจนกระทั่งพระระดับปฏิบัติงานในระยะนี้นั้น ส่วนใหญ่แล้วถ้าไม่ใช่พรรคพวกเพื่อนฝูงก็เป็นลูกศิษย์ไปเสียหมด เดินทางไปที่ไหนก็ต้องรับไหว้เขาไปตลอดทาง ซึ่งการที่เขารู้จักนั้น ก็รู้จักในฐานะอาจารย์ผู้ที่สอนในวิทยาลัยสงฆ์ ไม่ได้รู้จักในฐานะพระเกจิอาจารย์ที่ไปปลุกเสกวัตถุมงคล ซึ่งทำให้รู้สึกดีเหมือนกัน เพราะว่าเป็นอีกรสชาติหนึ่งของชีวิต