[เถรี]

มีอยู่ครั้งหนึ่ง อาตมาเดินทางกลับจากพม่า โดยข้ามมาตรงด่านเจดีย์สามองค์ นั่งรถสองแถวสายด่านเจดีย์สามองค์-สังขละบุรี ปรากฏว่าคนขับรถมีดนตรีในหัวใจ ติดลำโพงรอบคันเลย โดยเฉพาะบนหัวคนนั่งมีลำโพง ๔ ตัว..! เปิดดนตรีเสียงดังสนั่นหวั่นไหว

กว่าจะถึงที่หมายอาตมาคงสิ้นชีวิตแน่ ก็เลยใช้วิธีว่า เมื่อเขาลงจากรถไปเพื่อเก็บค่าโดยสาร หรือช่วยผู้โดยสารยกข้าวยกของขึ้นหรือลง อาตมาค่อยหรี่เสียงลงมานิดหนึ่ง หรี่นิดเดียวเพราะไม่ต้องการให้เขาผิดสังเกต แต่เขาสุดยอดเลย ขึ้นมาปุ๊บก็บิดดังขึ้นทันที เขารู้ได้อย่างไรเพราะอาตมาบิดเบาลงนิดเดียว ลักษณะนั้นน่าจะเป็นขาร็อกที่เขาเรียกว่า "หูเหล็ก" สามารถทนเสียงสนั่นขนาดนั้นได้

ดังนั้น..บรรดาเสียงดนตรีประเภท heavy metal เหมาะกับพวกหูเหล็กมากกว่า ถ้าพวกเราไปฟังอาจจะถึงขนาดสิ้นสติหรือว่าประสาทกลับ ฟังดนตรีจบแล้วเพี้ยนไปเลย แต่ว่าดนตรีสมัยใหม่ก็มักจะไปแนว ๆ นั้น โดยเฉพาะเพลงดนตรีใต้ดินที่ดุเดือดเลือดพล่าน บางทีก็เกี่ยวข้องกับพวกยาเสพติดบ้าง เกี่ยวข้องกับการก่อการร้ายบ้าง พวกนี้ต่างประเทศจะมีมาก บ้านเราทำท่าจะเริ่มมีเหมือนกัน

ดนตรีพวกนี้จะอยู่ในลักษณะที่ต้องหาสนามแสดงออกกันเอง เพราะไม่เป็นที่ยอมรับกันทั่วไป แต่ก็ยังดี..อย่างน้อย ๆ ก็ได้ระบายความบ้าของตนเอง..! อาตมาถึงได้เชื่อที่โบราณเขาบอกว่า คนบ้ามีอยู่ ๕๐๐ จำพวก อาตมาเองก็เป็นหนึ่งในห้าร้อยจำพวกนั่นแหละ อีก ๔๙๙ ญาติโยมเอาไปเลือกกันเองว่าจะเอาแบบไหน..!