[ทิดตู่]

(นำ) หันทะ มะยัง ธัมมาภิถุติง กะโรมะ เส ฯ
(พวกเราจงพากันกล่าวคำสรรเสริญ พระคุณแห่งพระธรรมคำสั่งสอนของพระผู้มีพระภาคเจ้าโดยพร้อมเพรียงกันเถิด ฯ)

(รับ) โย โส สวากขาโต ภะคะวะตา ธัมโม,
(พระธรรมที่พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงตรัสไว้ดีแล้ว)

สันทิฏฐิโก อะกาลิโก เอหิปัสสิโก,
(เป็นธรรมที่บุคคลผู้ศึกษาปฏิบัติจะพึงเห็นได้ด้วยตนเอง สามารถปฏิบัติและเห็นผลได้ทุกเมื่อไม่จำกัดกาลเวลา และเป็นธรรมที่สามารถเรียกร้องให้ผู้อื่นมาดูได้ว่า "ท่านจงมาดูธรรมนี้เถิด",)

โอปะนะยิโก ปัจจัตตัง เวทิตัพโพ วิญญูหิ.
(เป็นธรรมที่บุคคลควรน้อมเข้ามาใส่ใจ และผู้รู้ธรรมแล้วทั้งหลายจะพึงรู้ได้เฉพาะตนเองเท่านั้น.)
(รู้ได้เฉพาะตนเอง หมายความว่า ไม่สามารถบอกให้ผู้อื่นเข้าใจได้ว่า พระธรรมนั้นดีเลิศวิเศษอย่างไร นอกจากจะปฏิบัติเองแล้ว เห็นผลเอง เปรียบเหมือนคนกินเกลือที่เค็ม ไม่สามารถบอกได้ว่ารสเกลือเค็มอย่างไร นอกจากจะกินเอง แล้วจะรู้ได้เองว่าเกลือนั้นเค็มอย่างไร)

ตะมะหัง ธัมมัง อะภิปูชะยามิ,
ตะมะหัง ธัมมัง สิระสา นะมามิ.
(ข้าพเจ้าขอบูชายิ่งต่อพระธรรมคำสั่งสอนของผู้มีพระภาคเจ้า, ข้าพเจ้าขอนอบน้อมต่อพระธรรมนั้น ด้วยเศียรเกล้า ฯ)
(กราบ)