ดูแบบคำตอบเดียว
  #1  
เก่า 24-11-2011, 17:50
เถรี's Avatar
เถรี เถรี is offline
ผู้ดูแลเว็บ - ยืนยันตัวตนแล้ว
 
วันที่สมัคร: Jan 2009
ข้อความ: 30,614
ได้ให้อนุโมทนา: 151,817
ได้รับอนุโมทนา 4,413,223 ครั้ง ใน 34,204 โพสต์
เถรี is on a distinguished road
Default เทศน์ช่วงทำกรรมฐาน วันอาทิตย์ที่ ๖ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๕๔

ทุกคนนั่งในท่าที่สบายของตัวเอง กำหนดความรู้สึกทั้งหมดอยู่กับลมหายใจเข้าออกเฉพาะหน้าของเรา หายใจเข้าให้ความรู้สึกทั้งหมดไหลตามลมหายใจเข้าไป หายใจออกความรู้สึกทั้งหมดไหลตามลมหายใจออกมา จะใช้คำภาวนาอย่างไรก็ได้ อยู่ที่เราถนัดและชำนาญ

สำหรับวันนี้เป็นวันอาทิตย์ที่ ๖ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๕๔ เป็นการปฏิบัติกรรมฐานวันสุดท้ายของต้นเดือน จาก ๒ วันที่ผ่านมา ได้กล่าวถึงสภาวะน้ำท่วมว่า เราจะต้องวางกำลังใจอย่างไร จึงสามารถที่จะปฏิบัติได้โดยที่ไม่เกิดความเครียดจากสถานการณ์ที่เกิดขึ้น

สำหรับวันนี้จะมาสรุปตรงที่ว่า เมื่อเราตั้งใจที่จะปฏิบัติแล้ว จะต้องเป็นคนที่มีความมั่นคง มีความพอใจที่จะปฏิบัติจริง ๆ หรือตามภาษาบาลีว่า ฉันทะ และมีความพากเพียรที่จะทำจริง ๆ ก็คือ วิริยะ มีกำลังใจปักมั่น แน่วแน่ต่อเป้าหมาย คือจิตตะ และไตร่ตรองทบทวนอยู่เสมอ ๆ คือวิมังสา

เรื่องทั้งหลายเหล่านี้ส่วนใหญ่เราทราบแล้วทุกคน แต่ยกตัวอย่างให้เห็นว่า ถ้าฉันทะคือความพอใจเกิดขึ้น เราจะมีความพากเพียรที่จะทำอย่างเต็มที่ไปด้วย เพราะในเมื่อพอใจที่จะทำแล้ว ก็จะตั้งหน้าตั้งตาปฏิบัติไปไม่ย่อท้อ

อย่างอาตมาเองในสมัยที่ไปเรียนวิชาทหาร เขามีการฝึกยุทธวิธีการรบในเวลากลางคืน หลังจากที่เป่านกหวีดให้นอนตอน ๓ ทุ่ม พอ ๔ ทุ่มก็จะเป่านกหวีดปลุกให้ตื่น จากนั้นก็จะเข้าสู่บทเรียนไปเรื่อย ไม่ว่าจะเข้าป่าเข้าดงไปในลักษณะของการลาดตระเวน หาข่าว ซุ่มโจมตี แล้วแต่ว่าวันนั้นจะฝึกบทเรียนอะไร ส่วนใหญ่ก็จะเลิกประมาณตี ๒

พอกลับมาถึง หัวไม่ทันจะถึงหมอนก็หลับกลางอากาศไปแล้ว ตี ๕ เสียงนกหวีดปลุกให้ตื่นใหม่ เริ่มเข้าสู่วงจรการฝึกใหม่ ไปจบลงตรง ๓ ทุ่มเข้านอน แล้ว ๔ ทุ่มโดนปลุกไปอย่างนี้ทุกวัน จะเห็นได้ว่ามีเวลานอนตอนหัวค่ำ ๑ ชั่วโมง แล้วตอนใกล้สว่างอย่างมากก็ไม่เกิน ๓ ชั่วโมง ก็คือช่วงระหว่าง ตี ๒ ถึงตี ๕

อาตมาทราบดีว่าในระยะแรก ๆ นั้น ถ้าเราทิ้งการปฏิบัติ กำลังใจจะถอยหลังไปหารัก โลภ โกรธ หลง แล้วจะเอากำลังใจคืนได้ยาก ในเมื่อเรารักที่จะทำ รักที่จะปฏิบัติ ก็ต้องทุ่มเทให้กับการปฏิบัติ เมื่อเป็นดังนั้นก็ต้องตัดเวลานอนของตัวเอง คือชิงตื่นขึ้นมาในช่วงประมาณตี ๓ ถึงตี ๔ แล้วมานั่งภาวนา

ในระหว่างที่ทำการฝึก ไม่ว่าจะเป็นการวิ่งหรือว่ากายบริหาร ก็ไม่ได้ทิ้งคำภาวนา โดยเฉพาะตอนวิ่งก็กำหนดคำภาวนาไปด้วย เท้าซ้ายพุท เท้าขวาโธ การที่เรากำหนดภาวนาไปด้วยก็ทำให้เราไม่เหนื่อยง่าย วิ่งได้นาน วิ่งได้ทนกว่าคนอื่นเขา
__________________
........................

เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง

จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 25-11-2011 เมื่อ 02:31
สมาชิก 56 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ เถรี ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา