[เถรี]

กำลังใจต้องจดจ่ออยู่กับภาระหน้าที่การงานของตน สมัยฝึกปฏิบัติกรรมฐานใหม่ ๆ อาตมาทำไม่เลือกเวลา ไม่เลือกว่ากลางวัน ไม่เลือกว่ากลางคืน บางทีอย่างช่วงธุดงค์ก็ปฏิบัติตั้งแต่ตีสาม ฉันอาหารมื้อเดียว ๑๕ นาที แล้วว่ายาวต่อไปถึงหนึ่งทุ่มค่อยเลิกไปพักผ่อน ตอนนั้นเดินจงกรมจนพื้นเป็นร่อง แต่ก่อนก็สงสัยว่าเดินจงกรมจนเท้าแตก เดินจนพื้นเป็นร่องนั้นเดินกันอย่างไร ? พอเดินได้สองเดือนพื้นเป็นร่องจริง ๆ เดินไปเดินมาพอจะขึ้นเดือนที่สามฝ่าเท้าเริ่มแตก เลือดออกซิบ ๆ