[เถรี]

ดังนั้น...ในส่วนนี้ควรจะมีกองงานสักส่วนหนึ่งที่ทำหน้าที่ประชาสัมพันธ์ ถ้าหากว่าท่านทั้งหลายเป็นตั้งแต่เจ้าอาวาสขึ้นไปนี่ คิดถึงวัดเราเลยครับ วัดเราทำความดีเพื่อญาติโยมเท่าไรคนเขารู้ไหม ? ทำอย่างไรเราจะประชาสัมพันธ์ให้เขารับรู้ได้ จะออกเสียงตามสาย จะออกในบอร์ดของหมู่บ้าน หรือว่าจะออกผ่านเว็บไซต์ ผ่านเฟซบุ๊ก ผ่านอินสตาแกรมของเรา เพื่อให้ญาติโยมมีส่วนร่วม ให้เขาได้รู้ว่าเราทำอะไรไปบ้าง ดังนั้น...คณะสงฆ์ของเรายังขาดตรงจุดนี้ จำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องมีครับ

ประการที่สองเลยครับ อยากให้ท่านทั้งหลายลองเดาอยู่ว่า คณะสงฆ์ของเราขาดอะไรในความรู้สึกของผม ? มีใครคิดว่าจะเดาถูกไหมครับ ?

ประการแรกก็คือ ขาดการประชาสัมพันธ์งานที่คณะสงฆ์ทำครับ ประการที่สองครับ ในส่วนของคณะสงฆ์ของเราที่ขาด และผมอยากจะให้มีที่สุดเลย ก็คือกองงานที่เกี่ยวกับกฎหมายครับ พระเราทำอะไร ผิดพระวินัยไหม ? ผิดกฎหมายไหม ? ผิดจารีตประเพณีไหม ? กองงานนี้ต้องมีหน้าที่ในการชี้แจงกับชาวบ้านครับ

โดยเฉพาะชี้แจงกับบรรดาสื่อทั้งหลาย เพื่อที่จะให้เขาได้รู้ว่า สิ่งนี้ที่ทำนี้ไม่ใช่ สิ่งนี้ที่ทำ ที่เห็นว่าไม่ใช่ แต่พิจารณาแล้วยังใช่อยู่ หรือสิ่งนี้ที่ทำ เป็นเรื่องที่ใช่อยู่แล้ว ถูกต้องแล้ว ถ้าหากว่าเรามีเรื่องทั้งหลายเหล่านี้ ผมมั่นใจครับว่าคณะสงฆ์ของเราจะดีขึ้นมาก

ท่านทั้งหลายเมื่อเวลามาเรียนแล้ว มีโอกาสแสดงความคิดเห็น พยายามพูดความคิดของเราออกมานะครับ วันก่อนนี้ผมเข้าร่วมประชุมสัมมนาวันบูรพาจารย์ ของมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย มหาวิทยาลัยแม่ของเรา ครูบาอาจารย์ทั้งในประเทศและต่างประเทศเข้าร่วมการประชุมมากมาย..อย่าได้เกรงใจนะครับ เพราะว่าเวลาประชุมนี่ ๑ เสียงเท่ากันครับ เราแสดงความเห็นไปก่อน ถ้าหากว่าไม่ถูกต้อง จะมีท่านที่รู้จริงมาชี้แจงให้เราทราบ แต่ถ้าหากว่าถูกต้องและสมควร เขาจะได้นำไปปรับปรุงแก้ไขครับ อย่าเอาแต่ฟังอย่างเดียว ถ้าฟังอย่างเดียวนี่ ไม่ก่อให้เกิดประโยชน์อะไรมากเลยครับ

พระพุทธศาสนาของเราในปัจจุบันนี้ ที่ขาดอยู่ในความรู้สึกของผมคือ ๒ ด้านนี้ครับ ขาดหน่วยประชาสัมพันธ์ ที่จะประชาสัมพันธ์ให้รู้ว่า พระเราทำดีแค่ไหน ยังโชคดีว่าสมัยนี้มีสื่อโซเชียลทดแทนได้ แต่ยังขาดฝ่ายกฎหมายครับ ที่จะคอยชี้ถูกชี้ผิดให้กับทางคณะสงฆ์ พูดง่าย ๆ คือช่วยเป็นกระบอกเสียงให้