ลุงขาววิ่งผ่านเมืองแล้วเมืองเล่า ยิ่งสายรถยิ่งมาก บางเมืองจักรยานแน่นถนนจนต้องคลานตามเขาไป เวลา ๐๙.๑๕ น. มาถึงวัดสแวดอ เมืองป็องแต กราบบูชาพระทันตธาตุกันด้านนอกประตู เขาปิดล็อกกุญแจถึงแปดดอกด้วยกัน..!
กรรมการวัดเก็บกุญแจไว้คนละดอก ช่วงงานกลางเดือน ๑๐ ถึงเปิดออกมาให้ชาวบ้านได้สักการะบูชา มีการนำขึ้นหลังช้างแห่รอบเมืองด้วย คุณลุงไวยาวัจกรบอกว่า เอาไว้รอดูทางทีวีแล้วกัน โธ่ลุง...ถ้าต้องมาดูทีวีถึงเมืองพม่า อาตมาดูของจริงเลยไม่ดีกว่าหรือ..?
เข้าไปกราบพระบรมสารีริกธาตุไม่ได้จะเป็นไรมี..ต้องมีสักวัน..ต้องมีสักวัน..
ทรมานกันต่อ นั่งรถนาน ๆ แถมเป็นรถเก่านี่มันระบมไปทั้งตัว ทั้งปวดทั้งเมื่อยทั้งเพลีย ขนาดถือเงินเตรียมไว้ทำบุญ ดันนั่งสัปหงกจนเลยด่านไปซะได้...ฮ่วย...ถึงเมืองชุยตอง (ภูเขาทอง) เลี้ยวซ้ายเข้าไปตามทางแคบนิดเดียว ๔ ไมล์ผ่านไปก็ถึงวัดชุยนัตตอง (เขาเทพทอง)
ซุ้มทางขึ้นวัดสวยงามสมกับฝีมืออูคันตี ประวัติว่าเทวดากับคนผลัดกันสร้าง คนสร้างตอนกลางวัน เทวดาสร้างตอนกลางคืน องค์เจดีย์ล้อมเสื่อเพื่อบูรณะ มีช่างกำลังตกแต่งพระพุทธรูปอยู่...
__________________
ไม่ติดในสุข ไม่กังวลในทุกข์ วางเฉยในร่างกายนี้ ปล่อยวางภาระทั้งปวง ยอมรับกฎของกรรม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย วสันต์วิษุวัต : 11-09-2011 เมื่อ 17:52
|