[เถรี]

สรุปว่ามาไม่ทันกันใช่ไหม ? ของพระยังต้องไปล้างบาตร ไปพับจีวร แต่ของโยมใส่ติดตัวอยู่แท้ ๆ ทำไมถึงช้ากันนัก..? เคยบอกหลายครั้งแล้วว่า เครื่องวัดความก้าวหน้าในการปฏิบัติธรรมของเราอย่างหนึ่งก็คือ ยิ่งปฏิบัติไปก็ยิ่งทำอะไรได้เร็วขึ้น และผิดพลาดน้อยลง เนื่องเพราะว่าสติ สมาธิจดจ่ออยู่ตรงหน้า จากงานหนึ่งไปอีกงานหนึ่ง ต่อเนื่องตามกัน โดยที่เสียเวลาน้อยที่สุด

ดังนั้น..ถ้าหากว่าใครปฏิบัติธรรมแล้วทำอะไรยิ่งช้าลงไปเรื่อย ขอให้รู้ว่าทำผิดทาง เนื่องเพราะว่าสติที่ได้รับการขัดเกลาฝึกฝน จะมีความแหลมคมว่องไวขึ้นเรื่อย ๆ ไม่เช่นนั้นก็ไม่สามารถที่จะเท่าทันกับกิเลสได้

พวกเราทั้งหมดไม่ทันรู้ตัวว่ากิเลสเกิดจากอะไร มารู้ตัวก็ตอนที่ รัก โลภ โกรธ หลง กำลังกินเราแล้ว แต่ถ้าหากว่า สติ สมาธิ ปัญญา ของเราทรงตัว เราจะรู้แม้กระทั่งว่าคิดอะไรแล้วกิเลสจะกินเราได้ ก็จะตัดทิ้งตั้งแต่ความคิด ถ้าจะคิดก็คิดในเรื่องที่ทำให้ธรรมะในใจของเราเจริญขึ้น อย่างเช่นคิดในอนุสติ ๑๐ ประการ มีคิดถึงพระพุทธเจ้า คิดถึงพระธรรม คิดถึงพระสงฆ์ เป็นต้น

สิ่งหนึ่งประการใดที่คิดแล้วรู้ตัวว่าจะทำให้เกิดกิเลสเราก็จะตัดทิ้งไปจากใจ กิเลสจึงไม่สามารถที่จะกินใจเราได้ ยิ่งรู้จักระมัดระวัง ก็สามารถรักษาระยะเวลาที่จิตใจผ่องใสจากกิเลสได้มากขึ้นไปเรื่อย ๆ

แต่ด้วยความที่เราปฏิบัติธรรมกันแบบที่อาตมภาพเรียกว่า "ทำแก้บน" ก็คือสักแต่ว่าทำ ๆ ไปเท่านั้น ตั้งความหวังไว้สูงว่าจะเก็บเงินล้านให้ได้ในปีนี้ แต่ทำงานวันละชั่วโมง ก็น่าจะเก็บได้อยู่หรอก..!

ลักษณะของการปฏิบัติธรรมก็เช่นเดียวกัน อยากเก่งต้องขยัน วันหนึ่งมี ๒๔ ชั่วโมง ถ้าปฏิบัติได้ ๒๕ ชั่วโมงจะดีมาก..! เพราะว่าต่อให้ปฏิบัติได้เต็ม ๒๔ ชั่วโมง ก็ยังไม่แน่ว่าเราจะสามารถชนะกิเลสได้ แค่พาตัวเข้ามาในที่ปฏิบัติธรรมให้ตรงเวลาเราก็ทำไม่ได้แล้ว ก็มองเห็นอนาคตได้อย่างชัดเจนแล้วว่า สิ่งที่เราทำนั้นจะมีผลต่อเรามากน้อยเท่าไร ?