[เถรี]

"อีกอย่างหนึ่งที่เห็นก็คือ ผู้หญิงสักยันต์กันเยอะมาก เปิดหลังนี่ลายพร้อยเลย ส่วนใหญ่จะเป็นยันต์หนุนดวงอะไรพวกนั้น เฉพาะผู้เข้ารับรางวัลสองร้อยกว่านี่ผู้หญิงเกินครึ่งไม่พอ แถมยังมีสักยันต์อะไรอีก จนรู้สึกว่าผู้หญิงน่ากลัว มิน่า...ผู้ชายเลยหนีไปเป็นผู้หญิงกันเสียเยอะ..!

อาจจะเป็นเพราะว่าสมัยก่อนอาตมาเป็นโรคภูมิแพ้ โดยเฉพาะแพ้เครื่องสำอาง บรรดาน้อง ๆ ผู้หญิงเห็นว่าเวลาไปด้วยแล้วอาตมาจามเอา ๆ เขาก็เลยเคยชินกับการที่ไม่แต่งหน้า พอเขาไม่แต่งหน้าไป ด้วยความเคยชิน เมื่อเห็นคนอื่นแต่งหน้าแล้วรู้สึกว่าหลอก ๆ ตาอย่างไรไม่รู้

ในชีวิตเห็นผู้หญิงแต่งหน้าแล้วสวยอยู่ ๒ คน คนหนึ่งคือเพื่อนรุ่นพี่ที่คบหาสมาคมกันอยู่ จนกระทั่งเวลาไปไหนแฟนก็ยกลูกให้ไปด้วย อีกคนหนึ่งก็คือพี่สุทธิลักษณ์ ที่เป็นลูกศิษย์ของหลวงพ่อวัดท่าซุงเหมือนกัน เป็นคนที่แต่งหน้าเหมือนกับไม่ได้แต่ง แปลกดี รู้สึกว่าเขาสิ้นเปลืองน้อยมาก หยิบจับอะไรขึ้นมาเติมนิดเติมหน่อยก็ไปแล้ว ในขณะที่คนอื่นแต่งไป ๓ ชั่วโมงก็ยังสวยสู้พี่เขาไม่ได้

สมัยก่อนเคยคุยข่มผู้หญิงว่า ผู้หญิงไม่สวยก็เลยต้องแต่งหน้า ส่วนผู้ชายไม่ต้องแต่งหน้าแสดงว่าจะต้องดูดีกว่าแน่ ไม่อย่างนั้นเขาคงต้องแต่งแข่งกับผู้หญิง ปรากฏว่าสมัยนี้เห็นผู้ชายก็แต่งหน้า เพราะว่าที่เขามาออกการแสดงในงาน ๓-๔ ชุด โอ้โฮ...แต่งแล้วแต่งอีก เห็นเขาออกมามีผู้ชาย ๔ คน แทบจะหาผู้ชายแท้ไม่ได้เลย รู้สึกท่านทั้งหลายเหล่านี้จะชอบเรื่องเต้น ๆ รำ ๆ แล้วก็แต่งตัว เขามีความสุขของเขามาก"