[เถรี]

พระอาจารย์เล่าว่า "ยายทวดมาอวยพรให้พระเรวัตตะ ตอนนั้นพระเรวัตตะยังเป็นเรวัตตกุมาร อายุ ๗ ขวบ โดนจับแต่งงานแล้ว ยายทวดอายุ ๑๒๐ มาอวยพรให้ บอกว่าขอให้เห็นธรรมที่ยายได้เห็น คืออายุยืนเหมือนยาย พระเรวัตตะเห็นเข้าแล้วใจหายวาบเลย อยู่ไปแล้วผมจะแก่แบบนั้นไหม ? ภรรยาผมก็เป็นแบบนั้นใช่ไหม ? ยายทวดบอกว่า ถ้าอยู่ถึงก็เป็นแบบนั้น ถ้าอย่างนั้นก็ไม่เอา เด็ก ๗ ขวบมีปัญญามากขนาดนั้น จะว่าไปแล้วถ้าเราดูในเถราปธาน หรือว่าเถรคาถา จะเห็นว่ามีหลายต่อหลายรูป อายุ ๔ ขวบบ้าง ๕ ขวบบ้าง บรรลุอรหันต์ ก็เลยกลายเป็นว่าที่เขาเอาเกณฑ์ ๗ ขวบเพื่อให้มีปัญญาพอที่จะตัดสินใจได้ด้วยตัวเองเพราะว่าเรื่องการบรรลุธรรม ถ้าตัดสินใจไม่ได้ก็ไม่มีโอกาส แต่ว่าท่านที่บรรลุตอน ๔ ขวบ ๕ ขวบเป็นบารมีที่สร้างมาเต็มที่เลย เหมือนดอกบัวที่กระทบแสงแดดก็บานเลย

มีคนถามว่าแล้วอายุขนาดไหน จึงจะเหมาะสมที่จะบวชเณร พระพุทธเจ้าท่านตรัสว่า ถ้าหากว่าให้เฝ้าของไว้ แล้วสามารถไล่กาหรือสัตว์ที่จะมากินของได้ ก็บวชได้ ก็แปลว่ารู้ภาษาแล้ว

แต่บ้านเราเดี๋ยวนี้ตัดสินใจยาก ๗-๘ ขวบแล้วแม่ยังไล่ป้อนข้าวอยู่เลย ถ้าอยากนั้นบวชแล้วพระพี่เลี้ยงเหนื่อยแย่"