[เถรี]

"นั่นแหละ พอบวชเณร เขาก็จัดให้อยู่กุฎิเจ้าคณะ ๕ มันสบายตามอัตภาพสามเณร บวชพระแล้วก็ยังอยู่ห้องนั้น เอาไม้มาตอกกะข้างฝาเป็นหิ้งพระพุทธรูปหลายหิ้ง นอนใต้หิ้งพระ มองพระสบายใจ ทุกวันนี้เขาให้เป็นสมเด็จ ก็ยังนอนห้องเณรอย่างเดิม ทาสี ๓ ครั้ง เปลี่ยนกระเบื้องหลังคา ๒ ครั้ง ยังอยู่ได้"

ท่านพูดไป ยิ้มอิ่มใจ ดูท่านเป็นสุขจริง ๆ ที่ได้ทำอนุสติ ย้อนนึกถึง " ตอนนั้นรัฐบาลคุณสัญญา ธรรมศักดิ์ คุณสัญญานี่..นับถือกัน เขาเอางบประมาณมาช่วยซ่อมตำหนักสมเด็จ บังคับขอร้องให้ไปอยู่อาศัย จะได้สมศักดิ์ศรีสมเด็จ เราก็ไปนั่งให้เขาเห็น พอเขากลับเราก็กลับมานอนกุฏิเณร สบายใจของเรา "

ท่านผู้อ่านทั้งหลาย สหายในทางธรรม ลูกหลานทุกคนเอย.. ผู้อ่านอ่านแล้วจะรู้สึกอย่างไร หลวงตาไม่ทราบ แต่ตัวหลวงตาฟังดู สัมผัสกระแสเมตตาจากใจของหลวงพ่อสมเด็จแล้ว หลวงตาเชื่อท่าน ซ้ำมีคุณสมบัติบางอย่างในตัวท่านที่ไม่เกินวาสนา หลวงตาตั้งใจจะนำมาปฏิบัติเอาเยี่ยงอย่างท่าน ก็เลยกราบฝากตัวขอให้ท่านว่ากล่าวตักเตือนประหนึ่งว่าเป็นลูกคนหนึ่ง ท่านก็พูดว่า

"เรียกว่าหลวงพ่อ ง่าย ๆ ดี มีอะไรให้ช่วยก็ไปหาที่วัด ไปเองก็ได้ โทรศัพท์ก็ได้"