[สุธรรม]

ตึกเก่าสวย ๆ ทั้งนั้น

เพื่อน ๆ หลายท่านเดินตามมา เมื่ออิ่มแล้วคงเบื่อที่จะนั่งรอเช่นกัน อาตมาเดินชิดซ้ายจนเลยที่จอดรถไป มีกำแพงสูงใหญ่ที่น่าจะเป็นคฤหาสน์ของผู้ดีสมัยก่อน เสียดายว่าประตูปิดอยู่ จึงถ่ายรูปปั้นสิงโตสองตัวที่เฝ้าหน้าประตูซึ่งท่าทางน่าจะดุมาก เพราะเขาทำกรงขังเอาไว้ด้วย แล้วเดินถ่ายรูปต้นไม้ใบหญ้าไปเรื่อย เพิ่งจะสังเกตว่าต้นไม้ที่เขาปลูกเป็นแถวเป็นแนวข้างถนน มีใบใหญ่เหมือนใบจำปีนั้น ออกลูกเป็นส้ม..! น่าจะเป็นส้มคนละตระกูลกับบ้านของเรา...

ตรงสามแยกเป็นตึกเก่าดูสวยงามทีเดียว ตัวตึกเกือบจะเป็นรูปสามเหลี่ยมตามสามแยกเลย เดินเลยไปอีกหนึ่งช่วงตึก หันกลับมา อ้าว..พรรคพวกหายไปไหนหมดวะ ? สงสัยจะไปขึ้นรถกันหมดแล้ว อาตมารีบจ้ำอ้าวกลับมาถึงที่จอดรถ ก็ไม่เห็นรถบัสของเราเลย มองดูซ้ายขวาหน้าหลังก็ไม่มีเพื่อนเหลืออยู่สักคน ดูท่าจะโดนตัดหางปล่อยกรุงโรมซะแล้วมั้ง ?

โบราณท่านว่า “หนทางอยู่ที่ปาก” อาตมาจึงตรงเข้าไปหาหญิงกลางคนรายหนึ่ง ที่ยืนอาบแดดหรือยืนรอรถอยู่กลางแดดก็ไม่รู้ ? ถามว่า "Do you see some Buddhist monk like me ?" คุณป้าชี้มือไปทางที่ลงเนินไปหาภัตตาคารบอกเสียงแหลม ๆ ว่า “They go to that way” อ้าว..ทำไมถึงเป็นเช่นนั้น ? บอกขอบคุณแล้วรีบจ้ำลงเนินไปเป็นการด่วน พอเลี้ยวขวาไปก็เห็นอาจารย์ตู๋กำลังถ่ายรูปให้หลวงพ่อพระครูสันติฯ ที่หน้าภัตตาคาร ส่วนพรรคพวกและคุณโอ๋ไปรวมตัวกันอีกฝั่งของถนนแล้ว อาตมาจึงจ้ำเข้าไปสมทบเป็นการด่วน...