"รุ่งขึ้นมีโยมโทรมาบอกว่า เขาจำหน่ายกันในเว็บราคาหลายร้อย เป็นพันก็มี ใช่ของทางวัดหรือเปล่า ? ก็บอกว่าอาตมาไม่เคยห้าม ใครบูชาไปจะเอาไปให้บูชาต่อ ก็แล้วแต่เขาตกลงกันเอง ถ้าหากว่าราคาสูงหน่อยแต่เราสู้ไหว เราอยากได้ ก็บูชาไป
ท้ายสุดเขาบอกว่ามีที่ถูกกว่านั้นไหม ? ในเมื่อเขาต้องการถูกกว่านั้นก็เลยให้โยมโอ๋เอาไปหลายชุด ในราคาวัดนี่แหละ คุณยอมเหนื่อยก็บวกไปสัก ๑๐๐ บาท ให้เป็นค่าส่งอีเอ็มเอสอะไรให้เขาไป โยมโอ๋ก็เลยมารับไป จำไม่ได้ว่า ๒๐๐ ชุด หรือ ๓๐๐ ชุดก็ไม่รู้ ? เสร็จแล้วพออีก ๒ วัน ตรวจสอบเงินกับยอดวัตถุมงคลเพื่อกระทบยอดว่าตรงกันหรือเปล่า ? เสร็จสรรพเรียบร้อยก็เหลืออยู่ประมาณ ๑,๐๐๐ ชุด จึงรีบให้เขาเอาลงเว็บ เพื่อให้โยมที่อยากได้จะได้ในราคาของวัด จะได้ไม่ต้องไปเจอของแพง
เรื่องวัตถุมงคลของทางวัดเราไม่เคยห้ามที่เขาเอาไปปล่อยต่อ เพราะว่าเขาบูชาไปเป็นของเขาแล้ว ใครเอาไปทำก็ไม่ต้องตำหนิกัน ถ้าคิดว่าสู้ไหวก็บูชาไปเถอะ ถ้าสู้ไม่ไหวก็ขอแอบบ่นหน่อยแล้วกันว่า “บวกอะไรนักหนาวะ ?”
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 05-06-2018 เมื่อ 20:54
|