[เถรี]

ดังนั้น..พวกเราทุกคนจึงต้องทวนศีลของเราทุกสิกขาบท ให้บริสุทธิ์บริบูรณ์อยู่เสมอ ทำความเคารพในพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ อย่างแน่นแฟ้นจริงจัง ไม่ล่วงเกินด้วยกาย วาจา หรือใจ และท้ายที่สุดต้องรู้ตัวอยู่เสมอว่าเราต้องตายแน่นอน ตายเมื่อไรเราขอไปอยู่พระนิพพานที่เดียว

เมื่อวางกำลังใจดังนี้ได้ ก็หันมาดูลมหายใจเข้าออกของเรา ถ้าลมหายใจเข้าออกยังมีอยู่ ให้กำหนดรู้พร้อมกับคำภาวนา ถ้าลมหายใจเบาลงหรือหายไป คำภาวนาหายไป ให้กำหนดรู้เอาไว้ อย่าดิ้นรนอยากจะกลับไปหาลมหายใจหรือคำภาวนา และอย่าดิ้นรนอยากให้คำภาวนาหายไป อยากให้ลมหายใจหายไป เรามีหน้าที่ตามดูตามรู้เท่านั้น ให้ประคับประคองรักษาอารมณ์สุดท้ายที่จดจ่อต่อเนื่องอยู่กับพระนิพพานนี้ไปเรื่อย จนกว่าจะได้รับสัญญาณบอกว่าหมดเวลา


พระครูวิลาศกาญจนธรรม
เทศน์ช่วงทำกรรมฐาน ณ บ้านวิริยบารมี
วันอาทิตย์ที่ ๓ มิถุนายน ๒๕๕๕