[เถรี]

"แต่ถ้าเราหยุดอยู่กับปัจจุบัน รัก โลภ โกรธ หลง เกิดไม่ได้ ความชั่วใหม่ไม่มี มีแต่ความดีใหม่ ในเมื่อสร้างความดีมากเข้า ๆ ก็ท่วมทับความชั่วเดิมไป เหมือนกับเติมน้ำจืดลงในน้ำทะเล เติมไปนาน ๆ มากเข้า ๆ น้ำทะเลไม่ได้หายไปไหน แต่รสจืดลงไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งท้ายสุดก็ไม่มีรสเค็มหลงเหลืออยู่ แต่ความจริงน้ำทะเลยังอยู่ครบถ้วน ก็คือลักษณะของการสร้างความดีหนีความชั่ว ในเมื่อเราไม่รู้ การปฏิบัติของเราก็หาความก้าวหน้าไม่ได้

ตอนนี้บอกให้รู้แล้ว ถ้ายังหาความก้าวหน้าไม่ได้อีกก็จะต้องมีการช่วยเหลือกัน การช่วยเหลือของอาตมาก็คือช่วยถีบ..! ก็ไม่ยอมเดินเอง ในเมื่อบอกทางแล้วไม่เดินเอง ก็ต้องมีรายการถีบส่ง รับประกันว่าจะมีบทเรียนเจ็บ ๆ แสบ ๆ ให้ แล้วถึงเวลาก็อย่าคร่ำครวญว่า ทำไมการปฏิบัติถึงต้องมีรายการทารุณกรรมทางจิตใจกันด้วย..!"