พระอาจารย์กล่าวกับพ่อแม่เด็กว่า "ใช้เด็ก ๆ บ้างก็ได้ อย่าให้เขากินเสียข้าวสุก อะไร ๆ ก็ทำด้วยตัวเอง เราจะทำให้เด็กได้อีกนานเท่าไร ? วันก่อนบรรยายในการบวชสามเณรภาคฤดูร้อน ถามเณรว่า ถ้าพ่อแม่ตายกะทันหันตอนนี้ เณรทำอะไรได้บ้าง ? มีใครคิดว่าเอาตัวรอดได้ไหม ? ไม่มีสักคน..!
คนเป็นพ่อเป็นแม่ส่วนใหญ่รักลูกจนเกินไป ทะนุถนอมจนเท้าแทบจะไม่ติดดิน ลืมคิดไปว่าถ้าตัวเองตายแล้วลูกจะอยู่อย่างไร ? จะทำอะไรเป็น ? กลายเป็นเด็กที่น่าสงสารที่สุด ทำมาหากินก็ไม่เป็น เอาตัวรอดก็ไม่เป็น"
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 15-05-2019 เมื่อ 09:12
|