[เถรี]

บทแรกคือ บารมี ๓๐ ทัศ ต่อด้วย นะโมพุทธายะ ท่านบอกว่า ก่อนจะฉันอาหาร ให้เสกข้าวโดยการทำน้ำมนต์พรมเสียก่อน แต่อย่างนั้นรู้สึกว่ายุ่งยาก ผมเองไม่ค่อยชอบความยุ่ง ผมจะภาวนากำหนดภาพพระ ครอบไปหมดทั้งบริเวณนั้นเลย

ท่านบอกว่า ถ้าหากว่าเป็นสิ่งที่ไสยศาสตร์ทำมา จะกลับคืนสภาพเดิม ถ้าหากว่าไม่มีก็แปลว่าปลอดภัย คาถาท่านว่า

อิติปาระมิตตา ติงสา
อิติสัพพัญญู มาคะตา
อิติโพธิ มะนุปปัตโต
อิติปิโส จะ เตนะโม

นี่เป็นบารมี ๓๐ ทัศ แล้วต่อด้วยพระพุทธเจ้า ๕ พระองค์ คือ นะโมพุทธายะ ว่าเป็นชุดเดียวกันไปเลย เสกข้าวกิน

ส่วนอีก ๒ บท บทหนึ่งเป็นของพระพุทธเจ้าพระนามว่าพระพุทธกัสสปะ อีกบทหนึ่งเป็นของท้าวเวสสุวรรณ ท่านบอกว่า เสกคาถานี้แล้ว จะทำลายยาพิษยาสั่งที่เขาใส่มาในอาหารได้ อาหารที่เหลือจากการขบฉันของเรา จะเป็นยารักษาโรคของผู้ที่นำเอาไปกินต่อด้วย

บทแรกท่านว่า พุทธังมัดจิต ธัมมังมัดใจ ศัตรูทั้งหลาย วินาศสันติ นี่เป็นของพระพุทธกัสสปะท่าน

บทที่ ๒ ว่า พุทธังมัดจิต ธัมมังมัดใจ โรคภัยทั้งหลาย วินาศสันติ นี่เป็นของท้าวเวสสุวรรณท่าน

ทั้ง ๒ บทนี้ ให้เสกต่อเนื่องเป็นบทเดียวกันไปเลย แต่ว่าการใช้คาถาตามแบบของหลวงปู่ หลวงพ่อ ท่านให้บูชาครูเสียก่อน โดยใช้ ธูป ๕ ดอก เทียนขาว ๕ เล่ม ดอกบัวขาว ๕ ดอก บูชาครูขออนุญาตใช้คาถานี้

ถ้าหากว่าเราใช้บารมี ๓๐ ทัศ ต่อด้วยนะโมพุทธายะ จะทำลายของไสยศาสตร์ทั้งหมดที่เขาทำมา แต่ว่ายาพิษยาสั่งนั้น เป็นอันตรายที่เกิดจากวัตถุธาตุ ไม่ใช่ไสยศาสตร์ ท่านให้ใช้บท พุทธังมัดจิต ธัมมังมัดใจ ศัตรูทั้งหลาย วินาศสันติ นี้ทำลายยาพิษยาสั่ง

ส่วน พุทธังมัดจิต ธัมมังมัดใจ โรคภัยทั้งหลาย วินาศสันติ ท่านบอกว่าจะช่วยเป็นยารักษาโรคภัย สำหรับท่านทั้งหลายที่นำเอาอาหารส่วนที่เหลือจากพระไปกินไปใช้