[เถรี]

ช่วงเดือนที่ผ่านมาอาตมภาพจะเปิดตู้เซฟ เพื่อเอาทองคำไปให้เขาหล่อเหรียญมหาลาภเงินล้าน เปิดเท่าไรก็เปิดไม่ออก เมื่อวานนี้ขอให้โยมไปช่วยเปิด ก็เปิดวิธีเดียวกัน เพียงแต่ผิดกันตรงที่ว่า พอถึงเวลาเขาโยกมือจับขึ้น ส่วนอาตมาโยกลง..! มิน่า..ถึงเปิดไม่ออก โดยสัญชาตญาณของคนจะเปิดอะไรก็ต้องกดลงทั้งนั้น แต่เซฟนี่ดันยกขึ้น สรุปว่าหลวงพ่อก็ "สะเหร่อ" ได้เหมือนกัน

อาจจะเป็นไปได้ว่าเหรียญมหาลาภเงินล้าน ท่านให้สร้างแต่ชนวนเงินอย่างเดียว ไม่ให้สร้างทองคำ ก็เลยทำให้เซฟที่เปิดอยู่บ่อย ๆ อยู่ ๆ ก็ลืมไปเฉย ๆ ลืมได้อย่างไรก็ไม่รู้ ? เพราะว่าโดยปกติครั้งก่อน ๆ ที่เคยเปิดก็ใช้วิธีเดียวกัน แต่พอมาถึงตอนนี้ดันไปลืมว่าต้องยกขึ้น มิน่าว่าทำไมกดเท่าไรไม่ลงสักที เปิดรหัสกี่ครั้งก็กดไม่ลง

เพราะฉะนั้น..เราจะบอกว่าทำทุกอย่างตามที่หลวงพ่อบอกก็ไม่น่าจะใช่ เพราะว่าถ้าตามที่หลวงพ่อบอกจะต้องได้ผล จะต้องมีอะไรบกพร่องที่เราคิดไม่ถึง โดยเฉพาะในส่วนของความสม่ำเสมอและการสร้างทานบารมี

ถ้าเป็นพระวัดท่าขนุนก็สบาย บิณฑบาตกลับมาเสร็จ เทลงกองกลาง ตั้งใจทำบุญเลี้ยงพระทุกรูปไปเลย..หมดเรื่อง ก็เท่ากับว่าใส่บาตรทุกวัน แต่ถ้าเป็นที่อื่นบางที่เขาก็แยกไป กุฏิใครกุฏิมัน บิณฑบาตได้มากได้น้อยไม่รู้ ต่างรูปต่างฉันกันเอง ถ้าลักษณะอย่างนั้นก็ไม่รู้ว่าจะช่วยอย่างไรได้ ยกเว้นว่าจะไปหาทางสร้างทานบารมีกันเอง

สมัยก่อนต้องการมีลูกหลายคน นอกจากเอาไว้เป็นแรงงานในครัวเรือนแล้ว เวลารบทัพจับศึกจะได้มีกำลังพลไปสู้กับเขา สู้ได้หรือสู้ไม่ได้อยู่ที่การฝึกฝน ต่อให้สู้ไม่ได้ มีคนเยอะก็ยังไปข่มชาวบ้านเขาได้บ้าง

แบบเดียวกับโยมคนหนึ่งขับรถตู้ ชื่อจริงอย่าไปรู้เลย ชื่อเล่นเรียกกันว่า "ไอ้โส" ไอ้โสไว้หนวดไว้เครา หน้าตาเหี้ยมหาญน่ากลัวมาก โดนหลวงพ่อเล็กตวาดแว้ดเดียว ลงไปนั่งร้องไห้ หน้าตาขู่คนอื่นได้ แต่กำลังใจห่วยแตกสุด ๆ..!

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
ปกิณกธรรมช่วงบวชเนกขัมมะปฏิบัติธรรม วิสาขบูชา ๒๕๖๖ ณ วัดท่าขนุน
ช่วงเช้าวันจันทร์ที่ ๕ มิถุนายน พุทธศักราช ๒๕๖๖
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย ทะเล)