[เถรี]

การปฏิบัติของเราจริง ๆ ถ้าพูดถึงการนั่งปฏิบัติหรือการเดินจงกรม ก็จะมีอยู่แค่วันครึ่งเท่านั้น ซึ่งถ้ารวมระยะเวลาแล้วก็น้อยมาก รวมแล้วประมาณ ๗ ชั่วโมง ก็ต้องบอกว่า ๓ วันปฏิบัติ ๗ ชั่วโมง ยังไม่พอรับประทาน แต่ก็ยังดีกว่าไม่ได้ทำอะไรเลย

ในส่วนของพวกเราที่จะปฏิบัติธรรมในช่วงมาฆบูชาก็คงจะมีกำหนดคร่าว ๆ อย่างที่ได้บอกมา เพียงแต่ว่าเมื่อปฏิบัติไปแล้ว ขอให้ทุกคนพยายามรักษากำลังใจของตัวเอง ให้ต่อเนื่องตามกันไว้ เพราะว่าถ้าขาดช่วงเมื่อไร เราจะไหลตามกระแสกิเลส ถ้าไหลตามกระแสกิเลสแล้ว เราจะตีกำลังใจกลับคืนได้ยาก

แต่หลายคนมีประสบการณ์อย่างนี้แล้วก็ยังไม่เข็ด ไม่กลัวกันเสียที ถึงเวลาเมื่อไรก็กลัวกิเลสจะเศร้าหมอง ไปเกี่ยวข้องหรือข้องแวะกับกิเลสอยู่เรื่อย มาทีไรก็โดนอาตมาดุไปแรง ๆ ว่าไปแรง ๆ แต่ก็จำแค่พักเดียว หลังจากนั้นก็เหมือนเดิม อาตมาก็ชักสงสัยว่า ตกลงนี่เป็นเพราะว่าพวกเราเป็นประเภทซาดิสม์ คือชอบความเจ็บปวดใช่ไหม ? พอถึงเวลาโดนด่าแรง ๆ แล้วค่อยหูตาสว่างขึ้นมาหน่อย