[เถรี]

ในส่วนที่ท่านทั้งหลายได้ไป สิ่งสำคัญที่สุดก็คือรักษาอารมณ์ใจไว้ให้ได้...ไม่เหลือแล้ว แม้กระทั่งพระ เหลือท่านสรวิชย์อยู่คนเดียวที่ยังประคองอารมณ์อยู่ได้ นอกนั้นก็หลุดเกลี้ยงแล้ว คิดว่าหลวงพ่อไม่รู้..ปล่อยมันไป

ทำอย่างไรที่เราจะรักษาใจของเราให้นิ่ง ให้สงบจาก รัก โลภ โกรธ หลง ได้เท่ากับตอนที่เรานั่งอยู่ ? ก็คือต้องใช้สติประคับประคองด้วยความระมัดระวัง จะขยับ จะลุก จะนั่ง กำหนดใจให้แน่วแน่อยู่ส่วนใดส่วนหนึ่งของร่างกายก่อน

ถามว่าส่วนใดส่วนหนึ่งก็ได้หรือ ? ขอยืนยันว่าได้ ไว้ที่หัวแม่ตีนก็ได้..! แต่ให้อยู่ที่เดียว แล้วเราค่อยขยับ จิตจะไม่เคลื่อน สมาธิจะไม่ตก แต่ด้วยความไม่เคยชิน พอเผลอก็ทำหล่นหายอีก ก็ต้องซักซ้อมกันบ่อย ๆ ใหม่ ๆ ทำได้ ๓ นาที ๕ นาที อาตมาก็ดีใจตายชักแล้ว