ทั้ง ๔๕ ปีนั้น ในแต่ละวันพระองค์ท่านบำเพ็ญพุทธกิจดังนี้ บาลีกล่าวไว้ว่า
“ปุพฺพณฺเห ปิณฺฑปาตญฺจ” แปลว่า เช้าขึ้นมาพระองค์ท่านก็เสด็จออกบิณฑบาต เพื่อโปรดสัตว์โลก
“สายณฺเห ธมฺมเทสนํ” แปลเป็นใจความว่า เมื่อเย็นลงมา อากาศคลายความร้อนลงแล้ว ก็ทรงเทศนาสั่งสอนประชาชน
“ปโทเส ภิกฺขุโอวาทํ” แปลว่า เมื่อค่ำลงก็ให้โอวาทแก่ ภิกษุ ภิกษุณี สิกขมานา สามเณร สามเณรี เป็นต้น
“อฑฺฒรตฺเต เทวปญฺหนํ” เมื่อเที่ยงคืนไปแล้วก็แก้ปัญหาให้แก่พรหม เทวดา ที่มาทูลถามข้อธรรมต่าง
“ปจฺจุสฺเสว คเต กาเล ภพฺพาภพฺเพ วิโลกนํ” เมื่อถึงเวลาใกล้รุ่งก็พิจารณาดูอุปนิสัยสัตว์โลก ว่าผู้ใดเหมาะแก่การที่จะไปสงเคราะห์ แล้วเสด็จไปโปรดในการบิณฑบาตช่วงเช้า
|