[สายท่าขนุน]

เมื่อลงบทสวดมนต์ถวายในหลวงไปแล้ว ก็จะนำบทสวดที่น้องส่งต่อมาให้เมื่อกลางเดือนสิงหาคม ๒๕๔๙
ที่กัลยาณมิตรท่านหนึ่งส่งมาว่า
"สวัสดี กัลยาณมิตร ทุกท่าน
เมื่อวันอาทิตย์ ไปเรียนพระไตรปิฎกมา ที่วัดมหาธาตุ พระอาจารย์ให้บทโพชฌงคสูตร สำหรับสวดให้พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวหายจากพระประชวร
ก็เห็นว่าเป็นบทสวดที่ดี อีกทั้งยังมีคำแปลอีกด้วย จึงระลึกถึงกัลยาณมิตรทุกท่าน ให้ได้รับสิ่งดี ๆ เช่นเดียวกับที่ไก่ได้รับ
ขอให้เจริญทั้งทางโลก และทางธรรม ^_^"

............โพชฌงคสูตรแปล
นโม ตสฺส ภควโต อรหโต สมฺมาสมฺพุทฺธสฺส. (๓ จบ)

๑...โพชฺฌงฺโค...สติสงฺขาโต................ธมฺมานํ...วิจโย...ตถา
.....วีริยมฺปีติ...ปสฺสทฺธิ......................โพชฺฌงฺคา...จ...ตถาปเร.
๒...สมาธุเปกฺขโพชฺฌงฺคา...................สตฺเตเต...สพฺพทสฺสินา
.....มุนินา...สมฺมทกฺขาตา...................ภาวิตา...พหุลีกตา.
๓...สํวตฺตนฺติ...อภิญฺญาย...................นิพฺพานาย...จ...โพธิยา
.....เอเตน...สจฺจวชฺเชน.....................โสตฺถิ...เต...โหตุ สพฺพทา.
๔...เอกสฺมึ...สมเย...นาโถ.................โมคฺคลฺลานญฺจ...กสฺสปํ
.....คิลาเน...ทุกฺขิเต...ทิสฺวา................โพชฺฌงฺเค...สตฺต...เทสยิ.
๕...เต...จ...ตํ...อภินนฺทิตฺวา...............โรคา...มุจฺจึสุ...ตงฺขเณ
.....เอเตน...สจฺจวชฺเชน.....................โสตฺถิ...เต...โหตุ...สพฺพทา.
๖...เอกทา...ธมฺมราชาปิ.....................เคลญฺเญนาภิปีฬิโต
....จุนฺทตฺเถเรน...ตญฺเญว...................ภณาเปตฺวาน...สาทรํ.
๗...สมฺโมทิตฺวา...จ...อาพาธา..............ตมฺหา...วุฏฺฐาสิ...ฐานโส
.....เอเตน...สจฺจวชฺเชน.....................โสตฺถิ...เต...โหตุ...สพฺพทา.
๘...ปหีนา...เต...จ...อาพาธา...............ติณฺนนฺนมฺปิ...มเหสินํ
.....มคฺคาหต...กิเลสาว.......................ปตฺตานุปตฺติธมฺมตํ
.....เอเตน...สจฺจวชฺเชน.....................โสตฺถิ...เต...โหตุ...สพฺพทา.

โพชฌงค์ ๗ ประการเหล่านี้ คือ (๑) สติสัมโพชฌงค์ (๒) ธัมมวิจยสัมโพชฌงค์ (๓) วิริยสัมโพชฌงค์
(๔) ปีติสัมโพชฌงค์ (๕) ปัสสัทธิสัมโพชฌงค์ (๖) สมาธิสัมโพชฌงค์ และ (๗) อุเปกขาสัมโพชฌงค์
เป็นธรรมที่พระมหามุนีผู้ทรงเห็นธรรมทั้งปวงตรัสไว้โดยชอบ
เมื่อบุคคลทำให้เกิดแล้ว ทำให้มากแล้ว ย่อมเป็นไปเพื่อความรู้ยิ่ง เพื่อตรัสรู้ และเพื่อนิพพาน
ด้วยการกล่าวสัจจะนี้ ขอความสวัสดีจงมีแก่ท่าน ในกาลทุกเมื่อเถิด

สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคทอดพระเนตรเห็นท่านพระมหาโมคคัลลานเถระและท่านพระมหากัสสปเถระ
เป็นไข้ ได้รับความลำบาก พระองค์จึงได้ทรงแสดงโพชฌงค์ ๗ ประการให้ฟัง
ท่านทั้ง ๒ นั้น ต่างชื่นชมพระธรรมเทศนานั้น หายจากโรคาพาธในทันที
ด้วยการกล่าวสัจจะนี้ ขอความสวัสดีจงมีแก่ท่าน ในกาลทุกเมื่อเถิด

แม้พระผู้มีพระภาคเอง ครั้งหนึ่งทรงประชวรหนัก จึงตรัสสั่งให้ท่านพระจุนทเถระ
สวดโพชฌงค์ ๗ ประการนั้นแลถวายโดยเคารพ
พระพุทธองค์ก็ทรงบันเทิงพระหฤทัย ทรงหายจากโรคาพาธนั้นโดยพลัน
ด้วยการกล่าวสัจจะนี้ ขอความสวัสดีจงมีแก่ท่าน ในกาลทุกเมื่อเถิด

อาพาธทุกอย่างของท่านผู้แสวงหาคุณอันยิ่งใหญ่ทั้ง ๓ นั้น ได้หายไปแล้ว
ดุจกิเลสถูกอริยมรรคกำจัดเสียแล้ว ถึงความไม่เกิดอีกเป็นธรรมดา
ด้วยการกล่าวสัจจะนี้ ขอความสวัสดีจงมีแก่ท่าน ในกาลทุกเมื่อเถิด