[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวกับโยมที่ถวายสังฆทานว่า "คราวหน้าอุ้มพระมาก็ได้จ้ะ ไม่ต้องถึงขนาดกับเทินหัวมาหรอก แต่ประเภทหิ้วคอพระนั่นเกินไป สภาพจิตหยาบเกิน ส่วนประเภทเทินหัวมาก็จิตละเอียดเกิน การปฏิบัติจะเป็นอย่างนี้แหละ กาย วาจา ใจ ค่อย ๆ ขัดเกลาไปเรื่อย ๆ เขาถึงได้เรียก สัลเลขะตา มีการขัดเกลา อัปปิจฉตา เป็นผู้มักน้อย สันตุฏฐิตา เป็นผู้สันโดษ เป็นต้น"