[เถรี]

พระอาจารย์เมตตาสอนว่า "พวกเราส่วนหนึ่งแม้ปฏิบัติธรรมมาหลายปี ก็ยังทิ้งนิสัยใจร้อนใจเร็วไม่ได้ นิสัยใจร้อนใจเร็วบางทีเกิดจากความก้าวหน้าในการปฏิบัติ

ฟังให้ดี ๆ นะ ปฏิบัติดีขึ้นแล้วใจร้อนขึ้นได้อย่างไร ? จะเรียกว่าใจร้อนก็ไม่ใช่ เนื่องจากว่าสภาพจิตที่ละเอียดขึ้น การประมวลผลทุกอย่างเร็วขึ้น การกระทำทุกอย่างก็เร็วขึ้นไปด้วย คราวนี้จะเห็นคนอื่นช้า ถ้าไม่ทันระวังใจตัวเองก็จะหงุดหงิด แล้วบางทีการใจร้อนใจเร็วของเราไม่ใช่ว่าเราปฏิบัติไม่ก้าวหน้า แต่เป็นเพราะเราปฏิบัติก้าวหน้า แต่ลืมไปว่าคนอื่นเขาก้าวไม่ทัน มัวแต่ไปเห็นว่าเขาช้า ก็จะไปหงุดหงิด

ควรจะมองทุกคนเป็นเพื่อนร่วมทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย สงเคราะห์ได้ก็สงเคราะห์ สงเคราะห์ไม่ได้ก็รักษาใจเอาไว้ อย่าให้กำลังใจของเราต้องเสีย เพราะถ้ากำลังใจของเราเสีย เราก็จะขาดทุน

ค่อย ๆ พิจารณาตัวเองว่าของเราอยู่ในเกณฑ์ไหน เกณฑ์ปฏิบัติก้าวหน้าแต่ไม่รู้จักตัวเอง หรือว่าอยู่ในเกณฑ์ปฏิบัติเท่าไรก็หาความก้าวหน้าไม่ได้สักที ต้องเข้าข้างตัวเองแน่ ๆ เลย...!"