พอพระยายมราชถามว่า "เจ้าเป็นอะไรตาย ?" ยังไม่ทันรู้ตัวเลย ตายแล้วหรือ..!? ยังไปบอกท่านว่า "อย่ามาล้อกันเล่นนะ ลุงก็เป็นผู้ใหญ่มากแล้ว จะมาล้ออะไรกับเด็กอย่างผม" ตายแล้วยังไม่รู้ตัวเลย ! พอท่านถามว่า "เคยทำความดีอะไรมาบ้าง ?" บรรลัยแล้ว..ความชั่วมีเยอะกว่า ท่วมทับจนนึกไม่ออกว่าความดีมีอะไรบ้าง
อย่าลืมว่าพระยายมราชท่านเป็นพรหมนะ ถ้า เมตตา กรุณา มุทิตา จนหมดแล้ว ก็อุเบกขานั่นแหละ ถึงเป็นลูกเป็นหลานก็ "ลงไปเถอะลูก" ขุมลึก ๆ ยิ่งดี จะได้อยู่นานหน่อย..!
ยิ่งถ้าหากว่าเป็นนักบวช เป็นพระภิกษุ สามเณร เป็นแม่ชี ก็ยิ่งต้องเคี่ยวกรำตัวเองให้หนัก เพราะว่าเราเป็นปูชนียบุคคลที่คนอื่นเขากราบไหว้ เขาบูชา ไม่ใช่วันแล้ววันเล่า เดือนแล้วเดือนเล่า ปีแล้วปีเล่า ก็ยังคงอยู่แค่นั้น นอกจากไม่ก้าวหน้าแล้ว ยังถอยหลังอีกต่างหาก
ถ้าอย่างนั้นก็ไม่มีใครสามารถที่จะช่วยท่านได้ เพราะว่าชี้ทางออก บอกทางถูกให้แล้ว แต่ไม่เดิน ก็ให้วนเป็นปูขาเกต่อไป
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 16-12-2022 เมื่อ 03:10
|