[เถรี]

ดังนั้น..ถ้าหากว่าเรื่องทั้งหลายเหล่านี้เกิดในบ้านเราเมืองเรา รับรองว่าเป็นเรื่องใหญ่แน่นอน เพราะว่าบ้านเราไม่ได้ปกครองด้วยระบอบคอมมิวนิสต์ ข่าวคราวสามารถที่จะแพร่กระจายไปทั่วโลกภายในไม่กี่ชั่วโมง แต่ประเทศของเขา รัฐบาลสามารถสั่งที่จะปิดข่าวเหล่านี้เอาไว้ได้ ถ้าไม่ใช่ว่าพระอาจารย์ท่านนั้นเป็นเพื่อนกัน กระผม/อาตมภาพก็ไม่รู้เหมือนกัน

แล้วอีกส่วนหนึ่งที่ขำกว่านั้นก็คือ หลวงพ่อรองเจ้าคณะจังหวัดของเรา ท่านเจ้าคุณพระโสภณกาญจนาภรณ์ (ทอมสันต์ จนฺทสุวณฺโณ ป.ธ.๔) บอกว่า "ผมโชคดีมากเลยครับ..อาจารย์เล็ก ถ้าผมไป..ผมตายแน่นอน เพราะว่าผมชอบซูชิมาก" อาตมภาพก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน ว่าทำไมของที่พระพุทธเจ้าห้าม ถึงได้ชอบกันนักก็ไม่รู้ ? ในเมื่อท่านเองไม่ได้ไปด้วย และรอดมาได้ ก็ถือว่าบุญยังรักษาอยู่

แล้วพระอาจารย์รูปที่เป็นหมอยา ก็ต้องบอกว่าไม่เสียทีที่ศึกษายามา กระผม/อาตมภาพได้ยินบรรดาหมอสมุนไพรไทยหลายคนบอกอยู่แล้ว ว่าไปไหนก็จะติดว่านรางจืดกับพญาปล้องทองไปด้วย พญาปล้องทองนี่หลายคนเรียกว่า เสลดพังพอนตัวเมีย โดยที่ใช้คำว่า ถ้ากินอะไรผิดสำแดง ให้รีบฝนพญาปล้องทอง หรือว่าฝนรางจืดกินเข้าไป จะได้ถอนพิษได้ทัน ก็ต้องบอกว่าภูมิปัญญาโบราณช่วยรักษาชีวิต แต่ถ้าหากว่ากินมากไป หรือว่าพระฉันมากไป บางทีก็รักษาชีวิตไว้ไม่ทันเหมือนกัน..!

เป็นที่น่าเสียดายเป็นอย่างยิ่ง เพราะว่าผู้ที่มรณภาพไปก็คือพระสงฆ์ในพระพุทธศาสนา มรณภาพไปเพราะความเห็นแก่ได้ หรือว่าเห็นแก่ตัวของพ่อค้าแม่ค้า ซึ่งถ้าเกิดในบ้านเราเมืองเรา ก็จะมีผลกระทบต่อการท่องเที่ยวรุนแรงมาก ยังดีที่ไปเกิดบ้านเขา ถึงไม่มีปัญหาอะไรมากมายนัก

ดังนั้น..วันนี้ที่ปรารภก็คือว่า เรื่องที่ไม่น่าจะเกิด ไม่น่าจะเป็น ก็เป็นขึ้นมา ทั้ง ๆ ที่เป็นการรดน้ำขอพรธรรมดา แต่ทำเอากระผม/อาตมภาพต้องไปล้างมือเสียใหม่แทบไม่ทัน ก็ขอให้ทุกท่านระมัดระวังเอาไว้ด้วย ว่าถ้าเอาน้ำนั้นไปสาดใส่คนอื่น อาจจะทำให้เขาเดือดร้อนถึงขนาดตาบอดหรือเปล่าก็ไม่รู้ ?!

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันจันทร์ที่ ๑๕ เมษายน พุทธศักราช ๒๕๖๗
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)