[สุธรรม]

โอ๊ย..อยากซื้อใจจะขาด..!

นายราเมศวร์บอกว่าพอสมควรแก่เวลาแล้ว ให้พวกเราไปขึ้นพระสถูปโพธานารถกันดีกว่า จึงเดินออกมาใส่รองเท้า ครั้นจะออกจากประตูก็เห็นว่า ข้างประตูด้านซ้ายมีห้องซึ่งพระทิเบตรูปหนึ่ง กำลังเติมน้ำมันเนยและตามประทีปอยู่ อาตมาจะถ่ายรูปแต่ท่านยกมือในปางห้ามญาติ จึงหันไปถ่ายรูปป้ามอย น้องเก๋ น้องเล็ก และลูกปุ๊ก ที่ไปช่วยกันหมุนกงล้อมนต์สีแดงขนาดใหญ่ ในห้องทางขวามือแทน...

ทางหน้าวัดเป็นมุมตะวันตก แสงแดดยามเย็นสาดส่องพระสถูปอยู่พอดี อาตมาจึงถ่ายรูปไปหลายรูป ก่อนที่จะเดินตามทุกคนไป ผ่านร้านขายของที่ระลึกซึ่งล่อตาล่อใจเหลือเกิน มีทั้งพระพุทธรูป หม้อกำยาน หม้อน้ำมนต์ กงล้อมนต์ ลูกประคำ จิปาถะสารพัด น้องเก๋เข้าไปจับ ๆ คลำ ๆ แล้วถอนใจเฮือก อาตมาบอกว่า “อดใจไปซื้อที่ทิเบตทีเดียวจะดีกว่า”...

กลิ่นไม้สนหอมมาเข้าจมูก เดินไปไม่ไกลก็เจอกระถางใบมหึมา ที่ชาวบ้านเอาไม้หอมต่าง ๆ มาเผาถวายเป็นพุทธบูชา ร้านค้าตรงนี้แขวนภาพ Thanka ที่เป็นภาพปักทางพระพุทธศาสนา ขนาดใหญ่มหึมาเกือบเต็มหน้าร้านเอาไว้ที่ชั้นบน ด้านข้างเป็นโรงเรียน (ห้องแถว) สอนการวาดรูปทังกา เป็นการร่วมทุนกันระหว่างญี่ปุ่นกับทิเบตเสียด้วย...