[สุธรรม]

แสงไม่พอ ถ่ายย้อนแสง แถมภาพเคลื่อนไหวอีกต่างหาก เลยเป็นแบบนี้

ส่วนมากคณะของเราอยู่ในระดับ “ป้า” แล้วทั้งนั้น แสงไฟริบหรี่จึงเป็นปัญหาใหญ่ ป้ามอยร้องขอให้เปิดไฟเพิ่ม หนุ่มศรรามบอกว่าไม่ได้..เพราะไฟฟ้าดับ ดวงเล็กที่ติดอยู่นี่เป็นไฟฉุกเฉิน ส่วนใหญ่จึงต้องย้ายไปกรอกแบบฟอร์มกันที่ข้างหน้าต่าง อาศัยแสงแดดเป็นเครื่องช่วย ทิ้งอาตมากับน้องเก๋ที่ต้องทนกรอกอยู่หน้าโต๊ะทำงาน เพื่อฟังคำแนะนำที่ฟังเท่าไรก็ไม่ทันสักที....

แบบฟอร์มมีทั้งหมดตั้ง ๖ หน้า โอ้..พระเจ้า.. ยังดีที่ข้อมูลบางอย่างไม่ต้องกรอกก็ได้ และบางแห่งก็ใช้ “ติ๊ก” เอาเท่านั้น น้องเก๋บ่นกระปอดกระแปดว่า คราวหน้าช่วยสแกนส่งไปให้ก่อนจะดีมาก เล่นให้มากรอกที่นี่ทำเอาเวลาเกือบจะหมดวัน...

จากนั้นพวกเราต้องควักกระเป๋าจ่ายค่าทำวีซ่าเนปาล – ทิเบต คนละ ๘๕ ดอลลาร์ ส่วนมากไม่มีใบละ ๕ ดอลลาร์กันทั้งนั้น อาตมาที่มีอยู่คนเดียวจึงต้องควักออกมาให้แลก พร้อมกับส่งหนังสือเดินทางของแต่ละคนให้กับเขาไป...