[วาโยรัตนะ]

"เพราะความที่เรียกว่า ไม่รู้แต่ยังอวดรู้"

หลวงพี่: วันนี้เราได้คุย อะไรหลาย ๆ อย่างกับโยมแอ๋ว โยมจำเรื่องที่โยมไปอัญเชิญพระธาตุ ที่ผิดวิธีจากถ้ำได้หรือเปล่า โยมแอ๋วบอกกับหลวงพี่ว่า เทวดาเหล่านั้นท่านยังไม่ยอมอยู่ โยมแอ๋วมีความคล่องตัวสูง วันนี้เขาพูดเรื่องนี้ขึ้นมา

ทัดฤทธิ์: ขอรับหลวงพี่ กระผมเองก็ทราบดี ด้วยความที่กระผมไม่รู้ก็ดีหรือรู้เท่าไม่ถึงการณ์ก็ดี ตอนนั้นกระผมได้ถวายหลวงพ่อ กะว่าจะให้หลวงพ่อท่านได้แจกจ่ายญาติโยมที่มาทำบุญ จะได้นำไปบูชา จนหลวงพ่อท่านบอกว่า "พระธาตุที่คุณรัตน์เอามานั้น ขโมยเทวดามา" ถึงสองครั้ง กระผมถึงได้หยุดพิจารณาว่า การที่เรากระทำไปนั้น มันถูกต้อง สมควร หรือว่าเราเพียงแค่เชื่อคนอื่น ด้วยความไม่รู้ ไม่รอบคอบ เห็นเขาบอก ว่าได้ ว่าดี ก็เชื่อโดยขาดการพิจารณา กระผมเองนำไปบรรจุในองค์พระที่สร้างที่กระบี่ไปเยอะแล้วขอรับ ยังเหลือที่บ้านอีกเล็กน้อย เรื่องจะแจกจ่ายผู้อื่นกระผมคิดมาก เพราะให้ไปแล้วถ้าเขาไม่เห็นคุณค่า หรือไม่บูชา เดี๋ยวจะเกิดโทษ มากกว่าบุญ กระผมจึงไม่กล้าให้ใครขอรับหลวงพี่

หลวงพี่: อือม์ อวิชชาคือความไม่รู้ หรือรู้ไม่จริง ในสังคมปัจจุบันนี้มีเยอะมาก ดีนะที่อัญเชิญมามีเทวดาท่านดูแล ถ้าเป็นอย่างอื่นดูแลเห็นท่าโยมจะเดือดร้อน

ทัดฤทธิ์:กระผมวางเฉยกับเรื่องความอยากรู้อยากเห็น และอยากครอบครอง ลงไปได้เยอะมากครับหลวงพี่ ด้วยความที่รู้เท่าไม่ถึงการณ์ที่ผ่าน ๆ ทำมากระผมต้องเดือดเนื้อร้อนใจมาหลายเรื่อง กระผมเองก็มีเรื่องจะรบกวนหลวงพี่ขอรับ แต่ก็ขอกราบขอความเมตตาหลวงพี่ด้วยขอรับ คือกระผมจะนำเอาพระธาตุชุดที่ไปอัญเชิญมา มาถวายและประดิษฐานที่นี่ขอรับ หลวงพี่จะว่าอย่างไรขอรับ

หลวงพี่:เอาเชิญ ๆ เราตั้งใจตามประทีปบูชาแน่นอน และก็ดีสำหรับโยม เพราะโยมก็ขึ้นมาตามประทีปประจำอยู่แล้ว จุดธูปบอกกล่าวท่านเทวดาที่ดูแลพระธาตุเหล่านั้นขอขมาท่าน ว่าเราเองทำไปด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ จำคำขอขมาของหลวงพ่อฤๅษีได้หรือเปล่า ท่านผูกไว้ดีมาก ๆ ที่ว่า "ที่รู้เท่าถึงการณ์ก็ดี รู้เท่าไม่ถึงการณ์ก็ดี" นี่แหละคนสมัยนี้ มันไม่รู้ยังอวดฉลาดกันอีก เอา ๆ เจริญพร ๆ