มาป่วยเป็น "อีสุกอีใส" เอาตอนแก่ มันน่าอายเด็กจริง ๆ ร่างกายนี้มันไม่ใช่ของของเรา ไม่ใช่เราจริง ๆ ดอกบัวหน้าบ้าน บานอยู่สามดอก ว่าพรุ่งนี้จะนำไปถวายพระรัตนตรัยที่สำนักสงฆ์ กลัวว่าจะเอาอีสุกอีใสไปติดหลวงพี่หรือเปล่าก็ไม่รู้ วันนี้รู้สึกเหนื่อย ๆ มันคันในลูกตา แต่ไม่รู้จะเกาอย่างไร เมื่อเช้าตื่นมานั่งสมาธิ มันช่างสงบดีแท้ คิดถึงหลวงพ่อ ตกตอนเย็นก็มีสายโทรเข้ามาจากคุณซัน ว่า
"พี่รัตน์หลวงพ่อถามถึง มีญาติโยมเขาต้องการมารับพระอุปคุตเนื้อชุบทองที่บ้านอนุสาวรีย์หลายท่าน"
งานเข้า! กระผมต้องกราบแทบเท้าขอขมาหลวงพ่อ และทุก ๆ ท่านด้วย ลืมคิดถึงเรื่องนี้ไปจริง ๆ นึกถึงแต่งานกฐินที่วัดท่าขนุน คิดไปว่าหลาย ๆ ท่านคงไปรับที่นั่นและบางส่วนก็คงขอรับที่บ้านอนุสาวรีย์ ต้องกราบขออภัยอย่างยิ่งอีกครั้งขอรับ
