การปฏิบัติควรทำด้วยความเบิกบาน ไม่ใช่ทำด้วยความทุกข์ทรมาน อย่างการภาวนาคาถาก็ให้แบ่งช่วงท่อง ควรมีฐานว่าเราจะภาวนาเอาเท่าไร พอทำถึงแล้วก็ถือว่าครบ ส่วนที่เกินมาก็ถือว่าแถมไป
ดังนั้น..เรื่องการปฏิบัติ การภาวนา เราต้องทำให้สม่ำเสมอ ไม่ใช่ไปเก็บรวบยอดเอาทีเดียว เดี๋ยวจะกลายเป็นว่าเราไม่ได้กินข้าว ก็เลยกินชดเชยซะทีเดียว
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 17-05-2010 เมื่อ 03:46
|