[เถรี]

ญาติโยมทั้งหลายจะเห็นว่า ในวันมาฆบูชา เมื่อ ๒,๕๙๘ ปีที่ผ่านมานั้น องค์สมเด็จพระภควันต์ได้ประกาศโอวาทปาติโมกข์เพื่อให้พระภิกษุสงฆ์ที่เป็นพระอรหันต์ทั้ง ๑,๒๕๐ รูป ได้นำเอาอุดมการณ์ หลักการ และวิธีการในพุทธศาสนาไปประกาศต่อประชาชนทั้งหลาย

ถ้าหากว่าเราจะนึกย้อนไปถึงวันแรก ที่องค์สมเด็จพระศาสดาส่งพระอรหันต์ ๖๐ รูปแรกออกไปประกาศพระศาสนานั้น พระองค์ท่านใช้คำว่า จรถ ภิกฺขเว จาริกํ ดูกร ภิกษุทั้งหลาย ขอพวกเธอจงเที่ยวไป พหุชนหิตาย พหุชนสุขาย เพื่อประโยชน์เพื่อความสุข ของชนเป็นจำนวนมาก โลกานุกมฺปาย เพื่ออนุเคราะห์แก่โลก อตฺถาย หิตาย สุขาย เทวมนุสฺสานํ เพื่อประโยชน์ เพื่อความสุขสิ้นกาลนานของทั้งมนุษย์และเทวดา

เราจะเห็นได้ว่า นี่เป็นความปรารถนาดีอันยิ่งใหญ่เพียงไหน ที่องค์สมเด็จพระจอมไตรบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ตรัสรู้แล้ว ได้บรรลุธรรมแล้ว ได้หลุดพ้นจากกิเลสทั้งปวงแล้ว องค์สมเด็จพระประทีปแก้วก็ไม่ได้เอาแต่พระองค์รอด หากแต่ว่ายังทรงประกอบไปด้วยพระเมตตาคุณอันยิ่งใหญ่ ประกอบไปด้วยพระกรุณาคุณอันไพศาล ความรักความเมตตาที่มีต่อสรรพสัตว์ อยากให้ทุกรูปทุกนามพ้นทุกข์เหมือนกับพระองค์ท่าน จึงได้ส่งพระภิกษุสงฆ์ออกไปประกาศพระพุทธศาสนา

จนกระทั่งมาถึงวันจาตุรงคสันนิบาต ก็ได้ประกาศโอวาทปาติโมกข์ ให้พระภิกษุทั้งหลายได้นำเอาพระธรรมคำสอน ไปสอนให้เป็นแนวทางเดียวกัน ให้ทุกท่านได้มอบความรักความเมตตาให้แก่บรรดาประชาชนทั้งหลายโดยเสมอหน้ากัน ประกาศวิธีการเว้นจากการทำความชั่วทั้งปวง ประกอบความดีให้ถึงพร้อม และชำระจิตใจของตนให้ผ่องใสจากกิเลส ด้วยสมาธิภาวนา และปัญญานั้น

องค์สมเด็จพระภควันต์ทรงประกอบไปด้วยความรักความเมตตาในมนุษย์และสรรพสัตว์ทั้งหลายแล้วยังไม่พอ บรรดาพระอรหันต์ทั้ง ๑,๒๕๐ รูปก็ยังประกอบไปด้วยความรักอันยิ่งใหญ่ ตนเองพ้นทุกข์แล้ว ก็อยากให้ผู้อื่นได้พ้นจากความทุกข์ด้วย

ดังนั้น...ถ้าจะกล่าวไปแล้ว วันแห่งความรักในพระพุทธศาสนานั้น ก็ควรจะเป็นวันมาฆบูชานี้เอง เพราะเป็นวันที่องค์สมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้า ประกาศหลักการอันเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ต่อสรรพสัตว์ทั้งหลาย คือ ทั้งมนุษย์และเทวดา ตลอดจนกระทั่งสรรพสัตว์ในภพภูมิอื่น ๆ ด้วย เพื่อให้ทุกคนมีส่วนในประโยชน์ในความสุขที่พระองค์ท่านได้ทรงเข้าถึงแล้ว