มีเด็กผู้หญิงใส่กางเกงขาสั้นมา พระอาจารย์จึงกล่าวเตือนว่า "เข้าใจคำว่าสวยแต่ไม่เหมาะไหม ? คราวหน้าแก้ไขด้วยนะ เด็ก ๆ เป็นไม้อ่อนดัดง่าย มีอะไรไม่ดี ไม่เหมาะ ไม่ควร ให้บอกเขา เขาก็แก้ไขได้แล้ว ส่วนใหญ่ผู้ใหญ่เรามักจะทิฐิมาก พอทิฐิมากก็เกิดความรั้น ที่เขาว่า "หัวรั้นนอกครู" ไม่ใช่หัวล้านนะ ปัจจุบันนี้เขาเขียนเป็น "หัวล้านนอกครู" กันหมด เพราะว่าดื้อ รั้น ครูบอกแล้วก็ไม่ทำตาม ตะแบงข้างไป ก็ต้องเหนื่อยเอง ถ้าเชื่อครูจะไปได้ไวกว่า เพราะฉะนั้น..ผู้ใหญ่ส่วนใหญ่จะรั้น แต่เด็ก ๆ จะแก้ง่าย
จริง ๆ มีชุดสวยก็อยากใส่ ลืมดูไปว่ามาหาหลวงตา หลวงตาเองไม่รู้สึกรู้สาหรอก แต่ถ้าคนเขาถ่ายรูปไป คนอื่นจะตำหนิเอาได้
บางคนขี้เกรงใจ เขาเรียกว่าเกรงใจแบบไม่สมควรที่จะเกรงใจ ถ้าอยู่ในฐานะผู้ใหญ่ อยู่ในฐานะผู้บังคับบัญชา ก็บอกได้ เตือนได้ ช่วยเมตตาสงเคราะห์เขาด้วย เพราะว่าเด็ก ๆ สมัยนี้บางทีก็ลืมนึกไป ความรอบคอบไม่มี เนื่องจากประสบการณ์น้อย"
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 13-08-2019 เมื่อ 20:18
|