[เถรี]

วันนี้ว่าเรื่องอะไรจำได้ไหม ? ทบทวนศีลอยู่ทุกวัน ทำสมาธิแล้วรักษาเอาไว้ให้ได้ มีสองเรื่องแค่นี้เองนะ ว่ามาเป็นชั่วโมงเลย พวกเราส่วนใหญ่แล้วต้องบอกว่า ปัญญาน้อย สติน้อย คุยอะไรไป ฟังมาถึงตรงนี้ ที่ผ่านมาอะไรก็ไม่รู้ ลืมหมดแล้ว แล้วยังมีความดีตรงที่ไม่คิดจะจดเลยอีกต่างหาก..!

บาลีบอกไว้ชัดเจนเลยนะ สุ จิ ปุ ลิ วินิมุตฺโต กถํ โส ปณฺฑิโต ภเว คนเราจะเข้าถึงความเป็นบัณฑิต คือผู้รู้ที่แท้จริงได้ ต้องประกอบไปด้วย สุ จิ ปุ ลิ ที่เรียกว่าหัวใจนักปราชญ์

สุ คือ สุตตะ ตั้งใจฟัง
จิ คือ จิตตะ คิดตามไปด้วย
ปุ คือ ปุจฉา สงสัยให้ถาม
ลิ คือ ลิขิต บันทึกเอาไว้เตือนความจำ

ถ้าหากว่าใครเรียนบาลีใหญ่หรือมูลกัจจายน์ ประโยคแรกเลยเขาบอกว่า อัตโถ อักขระสัญญะโต ประโยชน์ของอักขระ หรือตัวหนังสือนั้น คือการช่วยในการจำ

อาตมาเองเวลาลงโบสถ์ฟังหลวงพ่อวัดท่าซุง ก็จะถือกระดาษปากกาติดมือไปเสมอ ข้างที่นอนมีกระดาษปากกาอยู่เสมอ เพราะว่าเวลาพระหรือครูบาอาจารย์สั่งอะไร ต้องรีบบันทึก ปล่อยให้นานไป แค่ไม่กี่นาที จะหายไป เหมือนกับโดนลบข้อมูลเลย ไม่ได้ Delete นะ Delete ยังกู้คืนได้ นี่ Format กันเลย..!

อาตมาเองเป็นคนความจำดีมาก มีอยู่ครั้งหนึ่งหลวงพ่อวัดท่าซุงท่านสั่งงาน ๓ ข้อ ด้วยความประมาท คิดว่า ๓ ข้อเอง ๓๐ ข้อยังจำได้เลย ปรากฏว่าผ่านไปชั่วโมงเดียว นึกให้ตายก็นึกได้ข้อเดียว อีก ๒ ข้อหายไปไหนไม่รู้ ?

ดังนั้นโ€ฆเรื่องพวกนี้จำเป็นอย่างยิ่ง ใครที่ฟังแล้วรู้สึกสะดุดใจ ให้รีบบันทึกไว้ สิ่งนั้นจะตรงหรือใกล้เคียงกับกำลังใจของเราตอนนั้น แล้วเราจะได้มาทบทวน ทำบ่อย ๆ ย้ำบ่อย ๆ จนกลายเป็นสมบัติของเราเอง ไม่ใช่สักแต่ว่าฟัง แล้วแทนที่จะตั้งใจฟัง คิดตาม ก็ไม่ใช่อีก กูหลับตาเข้าสมาธิเลย ก็เจริญละนะ หลับตาเข้าสมาธิเมื่อไร ถ้าเข้าลึก ก็ตัดประสาทสัมผัสภายนอกหมดเกลี้ยง ดีไม่ดีก็ไม่ได้ยินอะไรอีกด้วย..!