พุทธภูมิ
พุทธภูมินี่ตื่นเช้าขึ้นมาก็มองดูว่าจะช่วยใครพ้นทุกข์ได้บ้าง มองหาสิ่งที่จะทำประโยชน์ให้กับคนอื่น พุทธภูมิเกิดมาแต่ละชาติต้องมีหน้าที่
อย่างบารมี ๑๐ ต้องตั้งความปรารถนาว่าชาตินี้เรามาสร้างบารมีอะไร ดูอย่างพระพุทธเจ้าแต่ละชาติมาไม่เหมือนกัน มีอยู่ชาติหนึ่งที่ทำครบหมดเลย เพราะฉะนั้น
พุทธภูมินี่เรียกว่า คว่ำแก้วน้ำแล้วไม่เหลือน้ำแม้แต่หยดเดียว คือ ทานก็ทำหมด ไม่ดูว่าคนนี้เป็นคนจนหรือคนรวย ใครมาขออะไร คนนี้ขอก่อนก็ให้เขาไปเลย ชูชกมาขอก็ให้ไปเลย ไม่ดูว่าคุณมีศักดิ์ศรีหรือเปล่า
หลวงพ่อฤๅษีท่านบอกว่า พระเวสสันดรบารมีตัวอื่นเต็ม แต่ขาดเนกขัมมะ เทวดาท่านก็ต้องดลใจให้ชาวเมืองเกลียด เพื่อที่จะให้พระเวสสันดรสร้างบารมีได้เต็ม เมื่อพระเวสสันดรถูกขับออกจากเมือง ท่านก็เลยบวชซะเลย พอบวชแล้ว ได้บริจาคลูกเมียเรียบร้อยแล้ว เทวดาก็คลายให้ชาวเมืองคิดถึงพระเวสสันดร แล้วก็อัญเชิญกลับมา เพราะฉะนั้นก็เป็นอำนาจของเทวดาด้วยว่า คอยประคบประหงมให้ท่านสร้างบารมีให้ครบถ้วน จริง ๆ ถ้ามีบารมีมาก
ยิ่งเป็นพุทธภูมิ พรหมเทวดาจะคอยดูแลรักษาเพื่อให้มีกำลังสูงขึ้น
คนที่ปรารถนาพุทธภูมิ
เวลาทำอะไรก็จะต้องทำด้วยตนเองทุกอย่าง อย่างหลวงพ่อนี่ใครให้อะไรมา ท่านก็ต้องเรียนรู้ด้วยตนเองให้ได้หมดเลย
วิสัยของผู้นำ ทำอะไรด้วยตนเองทุกอย่าง ต้องเรียนรู้หมดเลย ของทุกอย่างที่ท่านใช้ ท่านทำเป็นหมด อย่างเรานี่น่าจะทำเป็นแต่กลับทำไม่เป็น กล้อง วีดีโอ สารพัดท่านทำได้หมดเลย แม้กระทั่งพิมพ์ดีด ท่านพิมพ์จดหมายเอง บางทีพิมพ์ออกมาบางคำก็ผิด เนื่องจากเครื่องมันเก่ามาก ท่านก็ไม่ยอมเปลี่ยน
พุทธภูมิไม่คิดถึงขันธ์ ๕ ของตนเอง แต่ถ้าใครเป็นห่วงขันธ์ ๕ ของตนเอง แสดงว่าเป็นพุทธภูมิบารมีอ่อน ส่วนท่านที่บารมีเต็มจะเหมือนกับท่านตัดขันธ์ ๕ อยู่ตลอดเวลา ไม่อาลัยอาวรณ์ในร่างกาย ตนเองจะเป็นอย่างไรก็ช่าง คิดแต่จะช่วยเขา พอท่านทำหน้าที่เสร็จแต่ละชาติแล้วก็ไป ไม่ต้องถือว่าตนเองต้องมีอายุยืนเท่านั้นเท่านี้ ทำหน้าที่จบก็ไป ส่วนมากก็มากู้ชาติอะไรแบบนี้ ต้องเป็นทั้งหมดตั้งแต่สัตว์เดรัจฉานขึ้นมาทุกอย่าง อย่างสมถะก็ต้องเรียนให้หมด ๔๐ กอง ต้องรู้อารมณ์ต่าง ๆ ในแต่ละกองว่าเป็นอย่างไร