ดูแบบคำตอบเดียว
  #3  
เก่า 05-05-2010, 00:15
เถรี's Avatar
เถรี เถรี is offline
ผู้ดูแลเว็บ - ยืนยันตัวตนแล้ว
 
วันที่สมัคร: Jan 2009
ข้อความ: 30,371
ได้ให้อนุโมทนา: 150,708
ได้รับอนุโมทนา 4,397,120 ครั้ง ใน 33,960 โพสต์
เถรี is on a distinguished road
Default

ถ้าตั้งใจเผาจริง ๆ ไม่นานมันก็ตาย แต่เรามักจะทำหน้าที่ผิด แทนที่จะเผากิเลส เราก็ไปช่วยกิเลสเผาตัวเราเอง ด้วยการไปคิดฟุ้งซ่านต่าง ๆ นานา ไม่ไปอดีตก็ไปอนาคต แล้วเราก็เสียท่า เพราะเท่ากับช่วยมันเอาไฟเผาตัวเราเอง อันนี้ก็คือทำหน้าที่ผิด

ส่วนวางกำลังใจผิดก็คือ เราไม่เอากำลังใจจดจ่ออยู่กับลมหายใจเข้าออกในปัจจุบัน เรียกง่าย ๆ ว่าเรายังไม่เข็ด ทุกครั้งที่กำลังใจของเราหลุดจากลมหายใจเข้าออก จะเป็นโอกาสให้กิเลสตีเราทันที เท่ากับว่าเราไปเปิดช่องให้กับมัน

โดนแล้วโดนอีก ล้มลุกคลุกคลาน บาดเจ็บมาทุกครั้งยังไม่เคยจำ ถ้าอย่างนั้นเราจะไม่มีวันสู้มันได้ ต้องรู้จักจำ พอเจ็บรู้จักจำแล้ว ต่อไปจะทำได้ถูก ว่าตัวเองควรจะปฏิบัติอย่างไร

ถ้าใจเราอยู่กับลมหายใจในปัจจุบันนี้ กิเลสจะกินเราไม่ได้ รัก โลภ โกรธ หลง ทุกอย่างกินเราไม่ได้ เพราะว่าใจของเราหยุดอยู่กับที่ เรารู้อยู่ว่ารอบข้างมีแต่เศษแก้วมีแต่หนามเต็มไปหมด เรายังจะเดินไปเหยียบให้ตัวเองเจ็บอีกหรือ ?

เราต้องหยุดอยู่กับที่ แล้วค่อย ๆ พิจารณาดู ทางด้านไหนที่พอจะมีช่องทางให้เราเลาะออกไปได้ เราก็ค่อย ๆ ไป ไม่ใช่ถึงเวลาก็พรวดพราดไป แล้วหกล้มหกลุกเจ็บตัวกันมาทุกที

ฉะนั้น..ในเรื่องของการปฏิบัติ เราต้องรู้จักฉลาดในการใช้ ไม่ว่าจะรักษาศีลก็ตาม เจริญสมาธิก็ตาม ใช้ปัญญาพิจารณาก็ตาม ต้องประกอบไปด้วยกุศโลบาย คือความฉลาดที่จะใช้ ศีลช่วยตีกรอบไม่ให้กิเลสเล่นงานเราได้มาก สมาธิมีหน้าที่กดกิเลสให้นิ่งไว้ไม่ให้ดิ้น ปัญญาเรามีหน้าที่ในการประหารกิเลส ฆ่าให้ตาย

มองให้เห็นว่ามันเป็นทุกข์เป็นโทษอย่างไร มันพาเราเวียนตายเวียนเกิดมานับกัปไม่ถ้วน นับชาติไม่ถ้วนแล้ว เราเกิดทุกครั้งก็เป็นทาสของมัน เกิดกี่ครั้งก็ทุกข์อยู่อย่างนี้ ถ้าเรายังอยากเกิดอีก ก็คือเราเชื่อมัน ถึงเวลาพอมันดิ้นหน่อยเราก็ปล่อยมัน

ทุกวันนี้เราไม่มีโอกาสฆ่ากิเลส เพราะว่าทันทีที่เรากดมันได้ มันก็ดิ้น พอมันดิ้นเราก็ปล่อย กลัวมันจะตาย จำไว้ว่าในเมื่อกิเลสไม่ปรานีเรา เราก็ไม่ต้องไปปรานีมัน มีโอกาสเมื่อไหร่บี้ให้ตายไปเลย

ถ้าเราสามารถอยู่กับลมหายใจเข้าออก ประคองสติอยู่เฉพาะหน้าได้นานเท่าไร กิเลสจะลดกำลังลงไปมากเท่านั้น แรก ๆ ก็จะดิ้นมาก เดี๋ยวก็พาให้รัก พาโลภ พาโกรธ พาหลง พาฟุ้งซ่าน ปล่อยให้มันดิ้นไป

เรามีหน้าที่ดู แล้วกดมันต่อ เอาสติสัมปชัญญะอยู่ตรงหน้า สัมปชัญญะ คือ ความรู้ตัวทั่วพร้อม สติ คือ กำลังใจที่มั่นคงปักมั่น เราต้องพร้อมที่จะสู้กับมัน ต้องพร้อมที่จะปะทะกับมัน
__________________
........................

เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง

จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 05-05-2010 เมื่อ 03:04
สมาชิก 143 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ เถรี ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา