พระอาจารย์เล่าว่า "วันนี้ไปเจอโยมท่านหนึ่งจะใส่บาตร แต่แกมีอากัปกิริยาแปลกมาก ก็คือ มือซ้ายถือโทรศัพท์พูดคาอยู่ ส่วนมือขวาถือพวงกุญแจแล้วก็กวักมือเรียกพระ อาตมาก็เดินเลยไปเลย ทิดชาญชัยเขาเรียก “หลวงพ่อครับ...หลวงพ่อครับ” อาตมาตอบว่า “กูไม่ใช่แท็กซี่...!”
องค์ของการประเคนของยังต้องให้ด้วยความเคารพ ประเภทถึงเวลาหยุดพูดโทรศัพท์ชั่วคราวเพื่อนิมนต์พระยังหยุดไม่ได้ ก็อย่าไปรับแม่...เลย...! มีญาติโยมหลายคนไม่เข้าใจ โกรธวัดท่าขนุนไปหลายทีแล้ว ก็ปล่อยให้เขาโกรธต่อไป เพราะถ้าขืนให้เขาทำลักษณะนั้นบ่อย ๆ ที่ไปมักจะไกลกว่าโกรธ ถ้ามีเวลาก็จะอธิบายให้เขาเข้าใจว่าเป็นเพราะอะไร ถ้าไม่มีเวลาปล่อยก็ให้เขาไปเดาเอาเอง
ถ้าหากว่าคนที่มองโลกในแง่ดี ก็อาจจะ "โอ๊ย...พระท่านอาจจะบาตรเต็มก็เลยไม่รับของเรา" ส่วนถ้าคนที่มองโลกในแง่ไม่ดีก็ด่าส่งไป "อุตส่าห์จะถวายให้แดก แล้วยังไม่หยุดรับอีก" โปรดอย่าเครียด เรื่องทุกอย่างผ่านไปแล้ว ที่เล่าเอาไว้ให้ฟังเพื่อเป็นอุทาหรณ์ จะได้รู้ว่าของบางอย่าง มีคุณอนันต์และมีโทษมหันต์ โดยเฉพาะเรื่องของพระรัตนตรัย ถ้าทำถูกก็มีคุณอนันต์ ถ้าทำผิดก็มีโทษมหันต์ บางทีพระเณรเองต้องคอยระมัดระวังแทนโยม เพราะโยมเขาไม่เข้าใจ"
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 01-07-2016 เมื่อ 01:47
|