[เถรี]

โดยกำหนดความรู้สึกทั้งหมดอยู่ที่ลมหายใจเข้า ลมหายใจออก หายใจเข้ากำหนดคำภาวนาตามลมหายใจเข้าไป หายใจออกกำหนดคำภาวนาตามลมหายใจออกมา

หรือว่าหายใจเข้ากำหนดภาพพระไหลตามเข้าไป หายใจออกกำหนดภาพพระไหลตามออกมา ให้รักษากำลังใจของเราให้มั่นคง อยู่กับภาพพระหรืออยู่กับคำภาวนาของเรา ถ้าเรารักษาภาพพระอยู่ ให้ตั้งใจว่าพระพุทธเจ้าไม่ได้อยู่ที่ใดเลยนอกจากพระนิพพาน เราเห็นท่านคือเราอยู่กับท่าน เราอยู่กับท่านก็คือเราอยู่บนพระนิพพาน

หรือถ้าหากเราใช้คำภาวนาอยู่ ไม่ว่าจะเป็น พุทโธก็ดี สัมมาอะระหังก็ดี นะมะพะธะก็ดี ให้รู้ว่าสิ่งทั้งหลายเหล่านี้ คือพระนามขององค์สมเด็จพระสัมมาพระพุทธเจ้า องค์สมเด็จพระสัมมาพระพุทธเจ้าไม่ได้อยู่ที่ใดนอกจากพระนิพพาน ตราบใดที่เรากำหนดคำภาวนาอยู่ ก็คือเรายึดเกาะพระองค์ท่านที่พระนิพพานนั่นเอง

ให้ทุกคนรักษาเป้าหมายสุดท้ายของชีวิตไว้ดังนี้ คิดว่าถ้าตอนนี้เราตายลงไป เราขอไปอยู่กับพระพุทธเจ้าที่พระนิพพานนี้แห่งเดียวเท่านั้น หลังจากนั้นให้ทุกท่านกำหนดการภาวนาหรือพิจารณากันตามอัธยาศัย จนกว่าจะได้รับสัญญาณบอกว่าหมดเวลา


พระครูธรรมธรเล็ก สุธมฺมปญฺโญ
เทศน์ช่วงทำกรรมฐาน ณ บ้านอนุสาวรีย์
วันเสาร์ที่ ๕ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๔