[เถรี]

พระอาจารย์พูดกับเด็กคนหนึ่ง "จะปฏิบัติธรรมหรือจะเล่นโทรศัพท์จ๊ะ ? ถ้าจะเล่นโทรศัพท์จะได้ให้ออกไปเล่นข้างนอก หลวงพ่อจะได้ไม่ต้องเสียเวลาออกวุฒิบัตรให้อีกใบหนึ่ง แล้วคนเป็นพ่อแม่หรือเป็นญาติถ้าควบคุมลูกหลานตัวเองไม่ได้ก็ออกไปด้วย อย่าเลี้ยงลูกให้เป็นบรรพบุรุษ ถ้าเลี้ยงลูกให้เป็นลูกไม่ได้ เลี้ยงให้เป็นบรรพบุรุษนี่จะเจ็บปวดเพราะลูกอีกเยอะ รีบแก้ไขเสียตั้งแต่ตอนนี้ ไม่อย่างนั้นแล้วพวกบรรพบุรุษน้อยรู้ว่าจะจัดการกับพ่อแม่อย่างไร แล้วต่อไปจะเจ็บกว่านี้อีกเยอะ

อาตมาขอยืนยันว่าเด็กทุกคนฉลาดมาก เขารู้ว่าจะจัดการกับพ่อแม่ปู่ย่าตายายอย่างไร ฉะนั้น...ถ้าเป็นพ่อแม่ปู่ย่าตายายแล้วฉลาดน้อยกว่าเด็ก ก็จะเป็นอะไรที่อนาถมาก อย่าตามใจจนเสียหมา ถ้าตามใจจนเสียหมาต่อไปหมาก็จะไม่อยู่ด้วย ส่วนใหญ่แล้วพ่อแม่สมัยนี้เป็นเพราะว่ามีเวลาให้ลูกน้อย สมัยก่อนพ่อไปทำงาน แม่อยู่บ้านเลี้ยงลูก หรือถ้าพ่อแม่ไปทำงาน ปู่ย่าตายายก็เลี้ยงหลาน

แต่ส่วนใหญ่สมัยนี้กลายเป็นครอบครัวเดี่ยว สมัยก่อนเป็นครอบครัวขยาย คือปู่ย่าตายายมีลูกมีหลาน ก็ปลูกบ้านเรือนอยู่บริเวณเดียวกัน ช่วยกันดูแลเด็กได้ แต่สมัยนี้ส่วนใหญ่แล้วกลายเป็นครอบครัวเดี่ยว คือมีแค่พ่อแม่ลูกเท่านั้น พ่อออกไปทำงาน แม่ออกไปทำงาน ลูกส่งไปโรงเรียน มีเวลาให้ลูกน้อยไป ก็เลยทุ่มเทด้วยการตามใจลูก โปรดระวังเอาไว้ คดีประเภท “พ่อกูรวย” หรือว่า “พ่อกูใหญ่” มีเยอะแล้ว โดนขัดใจหน่อยเดียว ขับเบนซ์ไล่ชนคนตามป้ายรถเมล์ก็มีมาเยอะแล้ว ก็เพราะเลี้ยงลูกจนเสียหมานี่แหละ..!"