[เถรี]

"ฉะนั้นของบางอย่างแต่ละช่วง ๆ พอผ่านไป มุมมองจะกว้างขึ้น ๆ เราจะเห็นความจำเป็น เพราะว่างานพระศาสนาที่เราทำ ถ้ามีคนที่จะอำนวยความสะดวกให้แก่เราได้ก็จะคล่องตัว ถึงได้บอกว่าถ้ามีมา...รับได้ก็รับ เราไม่ไปไขว่คว้าหามา เพราะนั่นเป็นเรื่องของโลกธรรม แต่ว่าขณะเดียวกันถ้ามันมาเองก็ไม่ต้องปฏิเสธ ผมเองเป็นพระครูธรรมธร ผมจะรับพรุ่งนี้เช้า ผมมารู้ตอนห้าโมงเย็น ผมมารู้ตอนที่เขามาตะโกนถามว่าไม่ไปซื้อพัดหรือ ผมก็ถามว่าพัดอะไรวะ เขาก็บอกว่าหลวงพ่อจังหวัดตั้งคุณเป็นพระครูฐานานุกรม

ของพวกเราไม่ได้คิดจะไปเอา แต่ว่าอย่างน้อย ๆ ก็เป็นไม้กันหมา หลวงพ่อจังหวัดพยายามจะสนับสนุนให้ผมเป็นพระครูปลัดตั้งนานแล้ว ผมบอกว่าถ้าผมเป็นพระครูปลัดแล้วต่อท้ายด้วยคำว่า 'เล็ก' มันทุเรศ ผมไม่เอาหรอก เป็นปลัดก็ต้องใหญ่ เล็กไม่ได้

ให้ระวังว่างานอะไรที่เป็นงานพระพุทธศาสนาที่ท่านให้ช่วย อย่างเช่นว่าเรื่องของการศึกษา การปกครอง การเผยแผ่ การสาธารณูปการ เราก็สงเคราะห์ แต่ถ้านอกลู่นอกท่ามาก เราก็บอกท่านได้เหมือนกัน ขืนไปช่วยท่าน มีหวังตาย

ทุกวันนี้ผมเห็นว่าสิ่งที่หลวงพ่อทำเอาไว้ เป็นเรื่องที่ท่านรู้จริง โดยเฉพาะตอนที่ท่านรับพัดพระสุธรรมยานเถระ แล้วไปฉลองฯ พระที่ท่านนิมนต์ชยันโต ๑๐ รูป ปัจจุบันนี้เป็นสมเด็จพระราชาคณะเกือบหมด ท่านสงเคราะห์เราทั้งนั้น

ผมเสียดายทางวัดเราไปตัดออก ทำให้คอนเนคชันขาดลง ต่อไปถ้าหากมีเรื่องอะไรขึ้นมา ก็ไม่มีใครช่วยในการแก้ไข ต่อไปของคุณรับตรงนี้แล้ว การติดต่อกว้างขวางมากขึ้น อาจจะเป็นภาระบางส่วนที่เราต้องรับ ต้องเรียกว่าเป็นเรื่องของธรรมะจัดสรร ต้องการหรือไม่ต้องการเขาก็จัดมา ผมเองยังไม่รู้เลยว่าถ้าวาระมาถึง ผมเองจะโดนถีบออกหน้าไปเมื่อไร"