[หยาดฝน]

ใครยังมีลมหายใจเข้าออกอยู่ กำหนดลมหายใจไปด้วย มีคำภาวนาอยู่ กำหนดคำภาวนาไปด้วย ถ้าลมหายใจเบาลง ให้รู้ว่าลมหายใจเบาลง ถ้าลมหายใจหายไป คำภาวนาหายไป ให้กำหนดรู้ว่า ลมหายใจหายไป คำภาวนาหายไป

อย่าไปดิ้นรนให้เป็นอย่างนั้น และอย่าไปดิ้นรนให้หลุดจากสภาพอย่างนั้น เรามีหน้าที่เอากำลังใจจดจ่อแน่วแน่อยู่กับภาพองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ที่สว่างไสวไม่มีประมาณ กำหนดใจให้แน่วนิ่งเอาไว้เช่นนี้ จนกว่าจะได้รับสัญญาณบอกว่าหมดเวลา

(สัญญาณบอกว่าหมดเวลา)

พุทโธ พุทโธ พุทโธ ได้ยินหนอ ได้ยินหนอ ได้ยินหนอ กำหนดใจของเราให้แน่วนิ่งอยู่กับภาพพระ แล้วค่อยขยับเขยื้อนไป ไม่ว่าจะกราบพระ จะสวดมนต์ ให้ใจของเราอยู่กับภาพนี้ไว้เสมอ ไม่เช่นนั้นแล้วพอเราเคลื่อนไป ภาพพระก็จะหายไป ต้องเสียเวลามาทำกันใหม่อีก ลำดับต่อไปก็ทำวัตรเช้าร่วมกัน


พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เทศน์ช่วงทำกรรมฐานเช้า
วันพุธที่ ๒๘ กรกฎาคม พุทธศักราช ๒๕๖๔
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)