ดูแบบคำตอบเดียว
  #86  
เก่า 07-01-2010, 20:17
วาโยรัตนะ วาโยรัตนะ is offline
สมาชิก VIP - ผู้ได้รับการปฏิบัติเป็นพิเศษ
 
วันที่สมัคร: Jan 2009
ข้อความ: 550
ได้ให้อนุโมทนา: 13,972
ได้รับอนุโมทนา 45,909 ครั้ง ใน 953 โพสต์
วาโยรัตนะ is on a distinguished road
Default

ในที่สุด...ทุกท่านก็เดินทางมาจนถึงเป้าหมาย คือบึงลับแลฝั่งที่หลวงพ่อและคณะมาปฏิบัติธรรม ไม่น่าเชื่อเราใช้เวลารวมทั้งหมดตอนขาลงมานี้ร่วม ๆ สองชั่วโมง อย่างที่กระผมบอกครับ โยมแต่ละท่านอยู่ในสภาพที่ดูไม่ได้เลย แม้แต่กระผมเองยังลื่นล้มไปสองครั้ง แต่รักษาสภาพเอาไว้ได้จนญาติโยมบอกว่า "หลวงพี่ทั้งสองท่านยังดูสง่างามเหมือนเดิมนะขอรับ หากกระผมเอาเสื้อผ้าชุดนี้ไปให้ภรรยาซักมีหวังโดน......แน่ ๆ ขอรับ"

ระดับน้ำของบึงในช่วงนั้นสูงมาก สูงจนท่วมลานดินที่พระครูหน่อยพยายามชี้ให้ดูว่า คือจุดที่หลวงพ่อท่านเดินจงกรม น้ำสีเขียวเข้มในบึงก็ดูน่าพิศวง ดูน่าเกรงขามอยู่ไม่น้อย ใครจ้างกระผมให้ลงไปว่ายน้ำ ต่อให้เอาเงินมากองก่อนสักล้าน ผมเอาแต่เงินครับ คงไม่กล้าลงไปว่ายแน่นอน
"กลัวอวัยวะบางอย่างจะหายไปครับ" ถ้ามันหายไป กระผมคงเสียสมดุลในบางเรื่องไปเลยครับ......

เมื่อพักผ่อนจนพอจะหายเหนื่อยแล้ว เราก็เดินเลี้ยวซ้ายไปยังเพิงผาด้านหน้า เห็นร่องรอยของการปรับระดับหน้าดินให้เรียบเพื่อสะดวกในการปฏิบัติและกางกลด ตลอดจนข้าวของต่าง ๆ พวกเครื่องอำนวยความสะดวกในการหุงหาอาหารที่จัดเก็บเอาไว้อย่างเรียบร้อย

เราอยู่จุดนี้ไม่นาน กระผมนำคณะญาติโยมอุทิศส่วนกุศลแล้ว เราก็เดินทางกลับออกมาทันที เพราะเราต้องแข่งขันกับเวลา และกลุ่มเฆมฝนกลุ่มใหญ่ ที่มีทีท่าว่าจะตกในไม่ช้านี้ ถ้าฝนตกการเดินทางก็คงต้องยากลำบากขึ้นแน่นอน เพราะคราวนี้เราต้องเดินไต่ระดับขึ้นไป



ตอนที่กระผมเอามือแตะต้นไผ่ ท่านเทวดาท่านก็แสดงตัวเหมือนเดิมครับ ในอาการแบบที่กระผมรับรู้ได้ ที่เขียนเล่าไว้แล้วก่อนหน้านี้ครับ หากจะดูขนาดของลำไม้ไผ่ ในภาพเมื่อเปรียบเทียบกับมือของกระผมแล้ว โอ้..ไผ่แต่ละลำที่บึงลับแลนี้มีขนาดใหญ่จริง ๆ ครับ

อีกเรื่องหนึ่งซึ่งจริง ๆ แล้ว ก็ต้องขอบอกให้ทุกท่านใช้วิจารณญาณพิจารณากันก็คือ ตอนที่กระผมพยายามปีนขึ้นไปบนก้อนหิน ซึ่งตอนนั้นกระผมพยายามหาเส้นทางอื่นแล้ว แต่มันไม่ง่ายอย่างที่คิด มองไปด้านไหนมันก็มีความลาดชันมาก จึงพยายามปีนขึ้นไป แต่บังเอิญกระผมพลาด ตอนนั้นคิดว่างานนี้เจ็บตัวแน่ ๆ แค่คิดเท่านั้นเอง ก็มีแสงกระพริบ ๆ พร้อมเสียงคล้าย ๆ เสียงไฟแฟลชกล้องถ่ายรูปดังมาในอากาศ พร้อม ๆ กับรู้สึกเหมือนมีคนมาดันข้างหลัง ให้ประคองตัวขึ้นไปได้ ไม่เสียหลักลื่นล้มแล้วร่วงลงไปครับ กระผมเองเชื่อว่าได้รับความสงเคราะห์จากเทวดาบริเวณนั้นครับ นี่เป็นประสบการณ์หนึ่งที่กระผมยังจำได้อย่างเด่นชัด....สาธุ ขอโมทนาบุญและขอกราบขอบพระคุณที่ช่วยอนุเคราะห์
__________________
สักวันหนึ่งสี่ชีวิตจะได้พบซึ่งกันและกันเมื่อทุกอย่างพร้อม

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย วสันต์วิษุวัต : 07-01-2012 เมื่อ 03:56
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
สมาชิก 86 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ วาโยรัตนะ ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา