[เถรี]

ดังนั้น..หน้าที่ในแต่ละวันของเรา ต้องรักษากำลังใจของเราให้ผ่องใสให้มากที่สุด ๒๔ ชั่วโมงกำลังใจของเราต้องอยู่ในด้านดีมากกว่าด้านเสีย อย่าพยายามยินดียินร้ายกับสิ่งรอบข้าง ตั้งสติพิจารณาให้รอบคอบ อะไรที่ทำแล้วความดีเจริญขึ้น กาย วาจา ใจ เจริญขึ้น เราก็ทำสิ่งนั้น อะไรที่พิจารณาแล้วว่าทำไปแล้ว ของเราขาดทุน กาย วาจา ใจของเราเสื่อมทรามลง เราก็ละเว้น

จะว่าไปแล้ว เรื่องของการปฏิบัติธรรมนั้นง่ายนิดเดียว แค่ดูใจของเราเอง ว่าใจของเรามีความดีอยู่หรือไม่ ? ถ้ายังไม่มีก็ทำให้มีขึ้นมา ถ้ามีแล้วก็ทำให้ดียิ่ง ๆ ขึ้นไป ใจของเรามีความชั่วอยู่หรือไม่ ? ถ้ามีก็ขับไล่ออกไป ระมัดระวังไว้อย่าให้เข้ามา

หน้าที่เรามีแค่นี้เท่านั้น แต่ส่วนใหญ่แล้วเราทำผิดหน้าที่ ไปยินดียินร้าย ไปปรุงไปแต่ง ไม่ได้ดูว่าความผิดเป็นของเรา แต่มักจะเห็นว่าความผิดเป็นของผู้อื่น ก็เลยทำให้เรามี กาย วาจา ใจ ที่บกพร่องอยู่เสมอ โอกาสที่จะพ้นทุกข์ได้ก็มีน้อย