[ชินเชาวน์]

วัวพี่ วัวน้อง

ท่านอาจารย์ และหลวงปู่ครูบาชัยวงษาต่างเกิดในปีฉลูแต่คนละรอบ ครั้งหนึ่งเมื่อหลวงปู่วงษ์ไปเยี่ยมท่านอาจารย์ที่โรงพยาบาลพระปิ่นเกล้า น้องสาวคนเล็กของท่านอาจารย์เล่าว่า ปิติมากที่เห็นท่านทั้งสองพูดคุยสนิทสนมเหมือนพี่น้อง ท่านอาจารย์ขออาราธนาให้หลวงปู่อยู่เป็นหลักของคนทางเหนือไปนาน ๆ เพราะหลวงปู่ครูบาธรรมชัยก็สิ้นไปแล้ว หลวงปู่วงษ์ก็ขออาราธนาให้ท่านอาจารย์อยู่ต่อไปอีกนาน ๆ เพื่อช่วยพระศาสนา หลวงปู่บอกว่า ท่านอาจารย์เปรียบเหมือนวัวพี่ ส่วนตัวหลวงปู่เองเปรียบเหมือนวัวน้อง

เมื่อวันสืบชาตาหลวงปู่ครูบาชัยวงษา ๒๒ เมษายน พ.ศ. ๒๕๒๒ เสร็จพิธีแล้วหลวงปู่ได้พาคณะศิษย์มาเยี่ยมท่านอาจารย์ที่วัดเทพศิรินทราวาสเป็นครั้งแรก ท่านอาจารย์ได้นิมนต์ให้หลวงปู่ไปนมัสการที่มณฑปท่านเจ้าคุณนรฯ ด้วย ส่วนวันรุ่งขึ้นท่านอาจารย์ต้องติดตามคณะของหลวงพ่อฤๅษีฯ ไปอินเดีย (เป็นการไปเยือนอินเดียเป็นครั้งที่ ๒ ของท่านอาจารย์) ครั้งเมื่อท่านอาจารย์กลับมาจากอินเดียตอนค่ำของวันที่ ๓๐ เมษายน วันรุ่งขึ้น ๑ พฤษภาคม ท่านทราบว่าหลวงปู่ยังคงพำนักอยู่ที่บ้านศิษย์คนหนึ่งข้างวัดไก่เตี้ย จึงให้ศิษย์นำใบโพธิ์ ๑ ถุง จากพุทธคยาไปถวายหลวงปู่ทันที

หลวงปู่ครูบาชัยวงษา มักพูดด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล ช้า ๆ และแผ่วเบา ส่วนท่านอาจารย์ระยะหลัง ๆ ประสาทหูบางส่วนเสื่อมทำให้รับฟังเสียงไม่ชัดเจน แต่เวลาที่ครูบาอาจารย์ทั้งสองท่านพบปะกัน ท่านมักจะมีเรื่องคุยกันอย่างสนุกสนาน บางทีก็ครั้งละนาน ๆ

เมื่อครั้งที่หลวงปู่วงษ์ป่วยต้องทำภายภาพบำบัดที่โรงพยาบาลศิริราช ท่านอาจารย์ทราบเรื่องเข้ารีบหาโอกาสไปเยี่ยมทันที หลวงปู่ครูบาชัยวงษาเคยกล่าวว่า "หลวงปู่อำพันเป็นผู้ที่มีบุญญาธิการมากนะ ให้หมั่นตั้งใจรับใช้ท่านให้ดี ๆ " ส่วนท่านอาจารย์เคยกล่าวถึงหลวงปู่ว่า "ถ้าท่านไม่ดีจริงแล้วเห็นจะชักชวนให้พวกกะเหรี่ยงถือศีลไม่สำเร็จหรอก"

ผ้าซับรอยเท้าหลวงปู่ครูบาธรรมชัย

เมื่อหลวงปู่ครูบาธรรมชัย ทิ้งขันธ์เมื่อคืนวันที่ ๕ ธันวาคม ๒๕๓๐ ท่านอาจารย์รีบเตรียมตัวไปโรงพยาบาลจุฬา แต่เช้าตรู่ และช่วยจัดการให้คณะศิษย์ อัญเชิญสรีระของหลวงปู่ มาตั้งบำเพ็ญกุศลถวายที่วัดเทพศิรินทราวาส ก่อนนำขึ้นไปวัดทุ่งหลวง ท่านอาจารย์แนะนำให้บรรดาลูกศิษยานุศิษย์ ทำผ้าซับรอยเท้าหลวงปู่เพื่อเก็บไว้กราบไหว้บูชา เพื่อเป็นการระลึกถึงพระคุณของครูบาอาจารย์ และเพื่อความเป็นสิริมงคลแด่ตัวของศิษย์เอง ดังที่ท่านได้เคยทำเมื่อครั้งพระอุปัชฌาย์ และท่านธมฺมวิตกฺโกมรณภาพ ท่านอาจารย์เคยพูดหลายครั้งว่า ถ้าหลวงปู่ครูบาธรรมชัยไม่ช่วยทำพิธีสืบชาตาครั้งใหญ่ให้ บางทีท่านอาจจะไม่มีชีวิตอยู่รอดมาได้ เมื่อคราวอาพาธหนัก หลวงปู่ทั้งสาม คือ หลวงปู่อำพัน หลวงปู่วงษ์ หลวงปู่ธรรมชัย มีความผูกพันกันดุจพี่น้องร่วมสายโลหิต เคยมีผู้กราบเรียนถามหลวงปู่ธรรมชัยว่า หลวงปู่กับท่านอาจารย์เคยเป็นพี่น้องกันใช่หรือไม่ หลวงปู่บอกว่าเคยเป็น

วัดพระแก้ว

วัดพระแก้วนอกจากจะเป็นที่ประดิษฐานพระพุทธมหามณีรัตนปฏิมากรแล้ว ยังเป็นที่ตั้งของกระทรวงการคลังในสมัยก่อนอีกด้วย วันที่ ๑๘ สิงหาคม อันเป็นวันตรงกับวันคล้ายวันเกิดของท่านอาจารย์ ท่านจะนำธูปเทียน และกระเช้าดอกไม้ที่น้องหญิงของท่านคนหนึ่ง จัดถวายเป็นประจำไปนมัสการพระแก้วมรกต เมื่อเสร็จแล้วขากลับเวลารถแล่นผ่านตึก สถานที่ทำงานเก่าของท่านสมัยยังหนุ่ม ท่านจะชี้ให้ผู้ติดตามดูห้องทำงานของท่านเมื่อเป็นข้าราชการกระทรวงการคลัง

เวลาท่านอาจารย์ไปวัดพระแก้ว ผู้คนที่พบเห็นมักหยุดแสดงความเคารพ หรือไม่ก็หยุดมองอย่างสนใจ บางคนแอบมากระซิบถามผู้ติดตามว่าท่านอยู่วัดไหน หรือไม่ก็บอกว่าท่านมีรัศมีผุดผ่องมาก บางคนคิดว่าท่านไม่ใช่พระไทย ส่วนนักท่องเที่ยวชาวต่างชาตินั้น แทนที่จะติดตามฟังมัคคุเทศก์บรรยาย บางกลุ่มกลับยืนรออย่างสงบ เพื่อให้ท่านเดินผ่านไปเสียก่อน บางครั้งก็เข้ามาถามผู้ติดตามว่า ถ้าขออนุญาตถ่ายวิดีโอเทป ท่านจะยินยอมไหม

เสร็จจากการไปนมัสการพระแก้วมรกต ถ้าท่านอาจารย์ไม่เหน็ดเหนื่อยเกินไปท่านก็จะให้ตรงไปทำบุญต่อที่โรงพยาบาลสงฆ์ โรงเรียนสอนคนหูหนวก ตาบอด โรงพยาบาลพระมงกุฎ และสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า โรงพยาบาลจุฬา เป็นต้น บางครั้งก็ไปปล่อยปลาที่ท่าน้ำเทเวศน์ ภายหลังเมื่อร่างกายไม่แข็งแรงท่านจึงมอบหมายให้ศิษย์ไปทำธุระแทน