[นายกระรอก]

พอยิ่งแก่ก็ยิ่งดูแลยาก หลายต่อหลายคนก็ต้องไปเจ็บเนื้อเจ็บตัวด้วยการทำศัลยกรรมเพื่อให้ดูดี แต่ร่างกายก็ไม่ปรานี วิ่งไปหาความแก่ความเหี่ยวอยู่เสมอ เรื่องเหล่านี้เป็นความทุกข์เกินที่จะทน ร่างกายก้าวไปสู่วัยชรา ทำอะไรก็ลำบาก งก ๆ เงิ่น ๆ หลังก็ค่อม ผมก็ขาว หนังก็เหี่ยว ตาก็ฟาง จะก้าวจะเดินแต่ละครั้งติดขัดไปหมด ตื่นนอนขึ้นมาก็ปวดเมื่อยไปทั้งร่างกาย มีแต่ความหนาว ความร้อน ความหิว ความกระหาย ความเจ็บไข้ได้ป่วย ความสกปรก ติดตามเราอยู่ตลอดเวลาที่เปลี่ยนไป จากความทุกข์เท่าเดิมก็เหมือนกับทุกข์มากขึ้น และในที่สุด..ถ้าหากว่าเวทนาบีบคั้นหนักเข้า ร่างกายทนอยู่ไม่ได้..แตกดับ..ก็ตาย

พอตายแล้วก็ไม่ใช่ว่าจะหมดทุกข์ แต่ไปเวียนว่ายอยู่ในกองทุกข์ไม่รู้จบ ถ้าดวงซวยมาก ๆ ก็ตกนรกบ้าง เป็นเปรตบ้าง เป็นอสุรกายบ้าง เป็นสัตว์เดรัจฉานบ้าง ถ้าสร้างความดีไว้จนได้เกิดเป็นมนุษย์ ก็มีแต่ความทุกข์ เป็นพรหมเป็นเทวดาก็มีสิทธิ์พลาดลงอบายภูมิได้ ต้องทุกข์ยากอยู่กับเภทภัยต่าง ๆ ในวัฏสงสารไม่รู้จบ ขึ้นชื่อว่าร่างกายที่เต็มไปด้วยความทุกข์เช่นนี้ เราเห็นชัดเจนแล้ว เราไม่มีความปรารถนาอีกแล้ว ขึ้นชื่อว่าการเกิดมาในร่างกายที่เต็มไปด้วยความทุกข์เช่นนี้ การเกิดมาในโลกที่เต็มไปด้วยความทุกข์เช่นนี้ จะไม่มีกับเราอีก เราต้องการที่เดียวคือพระนิพพาน