"คุณย่าวิสาขาอายุ ๑๒๐ ปี อายุมาก ๆ แล้วก็เผลอ ถอดเครื่องมหาลดาปสาธน์เอาไว้เพื่อที่จะเข้าเฝ้าพระพุทธเจ้า ตอนกลับบ้านเลยลืม ลืมได้เหมือนกันนะ..ของแพงขนาดนั้น ถามว่าของขนาดนั้นราคา ๙ โกฏิ ตีเป็นสมัยนี้ก็ ๙๐ ล้านบาท แต่จริง ๆ แล้วถ้านับค่าของเงินของวัตถุ แพงกว่านั้นหลายเท่า
เครื่องมหาลดาปสาธน์เขาบอกว่าสร้างด้วยเงิน ๑,๐๐๐ แท่ง สร้างด้วยทอง ๑,๐๐๐ แท่ง อันนี้เอามารีดเป็นเส้นลวดเฉย ๆ ร้อยแก้วมณี ร้อยแก้วประพาฬ ร้อยแก้วไพฑูรย์ อย่างละ ๒๐ - ๓๐ ทะนาน แก้วมณีนี่เพชรนะ โคตรเพชรอีกต่างหาก เป็นลักษณะเหมือนอย่างกับมงกุฎรูปนกยูงรำแพน แล้วก็มีชายลงมาเป็นเสื้อคลุม น้ำหนักมากจนคนบุญไม่ถึงใส่ไม่ได้ ยกไม่ขึ้น
ในพระไตรปิฎกมีแค่ ๓ ท่านเท่านั้นที่มีเครื่องมหาลดาปสาธน์ ก็คือนางวิสาขามหาอุบาสิกา นางมัลลิกาภรรยาของพันธุลเสนา แล้วก็อีกคนหนึ่งตลกมาก เป็นเมียโจรชื่อเทวนานิยะ แสดงว่าแกทำบุญมาเยอะ แต่ต้องไปเป็นเมียโจร
ผู้หญิงที่จะมีเครื่องประดับมหาลดาปสาธน์นี่ ในอดีตชาติต้องเคยถวายผ้าไตรไว้ในพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะได้ถวายต่อพระพุทธเจ้า พวกเรานี่ถ้าไปเกิดใหม่พร้อม ๆ กันนี่ รับรอง..ร้านเพชรได้เจ๊งเลย สร้างเครื่องประดับชิ้นนี้ชิ้นเดียวก็ไม่มีวัตถุดิบแล้ว"
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 30-08-2019 เมื่อ 15:18
|