[เถรี]

นั่งพยายามตั้งกายให้ตรงไว้ แต่ไม่ใช่ไปเกร็ง ก็คือให้กระดูกสันหลังตั้งตรงไว้ ถ้าว่ากันตามหลักโยคะแล้ว ก็เพื่อให้ปราณหรือลมหายใจของเรา สามารถเดินได้คล่องตัว หายใจเข้าออกยาว ๆ สักสองสามครั้ง ระบายลมหยาบให้หมดเสียก่อน แล้วหลังจากนั้นก็กำหนดรู้ลมหายใจพร้อมกับคำภาวนาของเรา หายใจเข้าพร้อมกับคำภาวนา หายใจออกพร้อมกับคำภาวนา หรือจะกำหนดเป็นภาพพระ หายใจเข้าภาพพระไหลเข้าไป หายใจออกภาพพระไหลออกมาก็ได้

วันนี้ตรงกับวันศุกร์ที่ ๔ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๕๒ ปกติแล้ววันนี้จะเป็นวันที่ในหลวงเสด็จออกมหาสมาคม พระราชทานพระบรมราโชวาทแก่ประชาชน แต่ระยะนี้พระวรกายของพระองค์ท่านไม่แข็งแรง คงจะเสด็จออกในวันที่ ๕ วันเดียวเท่านั้น เราทั้งหมดที่ตั้งใจปฏิบัติในศีล สมาธิ ปัญญา ก็ขอให้ตั้งใจทำให้ดี เพื่อที่จะได้อุทิศถวายเป็นพระราชกุศล แด่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เพื่อให้พระองค์ท่านมีพระพลานามัยที่แข็งแรง อยู่เป็นร่มโพธิ์ร่มไทรของเราไปนาน ๆ

เมื่อจับลมหายใจเข้าออกจนกระทั่งกำลังใจทรงตัวแล้ว อย่าลืมแผ่เมตตาไปด้วย ตั้งใจว่าเราไม่เป็นศัตรูกับใคร ยินดีเป็นมิตรกับคนและสัตว์ทั่วทั้งโลก ขอให้สรรพสัตว์ทั้งหลายล่วงพ้นจากความทุกข์ มีแต่ความสุขความเจริญโดยถ้วนหน้ากัน หลังจากที่แผ่เมตตาจนกำลังใจทรงตัวแล้ว ก็ให้พิจารณาดูให้เห็นว่าร่างกายของเราก็ดี ร่างกายของคนอื่นก็ดี วัตถุธาตุสิ่งของก็ดี ล้วนแล้วแต่มีการเกิดขึ้นในเบื้องต้น เปลี่ยนแปลงแปรปรวนไปในท่ามกลาง และสลายตัวไปในที่สุด ระหว่างที่ดำรงอยู่นั้นก็มีแต่ความทุกข์เป็นปกติ ท้ายสุดก็ไม่สามารถบังคับบัญชา ไม่สามารถจะสั่งมันให้ทรงตัวอยู่ได้ มันก็สลายตัวไปไม่เหลืออะไรอยู่เลย

เนื่องจากว่าวันนี้เป็นวันที่ ๔ ธันวาคม ถ้าเราจะพิจารณาในเรื่องที่กล่าวมา ซึ่งเรียกตามภาษานักปฏิบัติว่า สามัญญลักษณะ คือ ลักษณะความเป็นปกติของทุกสิ่งทุกอย่าง จะต้องประกอบไปด้วยอนิจจลักษณะ ก็คือ ความไม่เที่ยงเป็นปกติ ทุกขลักษณะ คือ จะต้องทนอยู่กับมัน และอนัตตลักษณะ ก็คือ การที่ไม่สามารถยึดถือมั่นหมาย เป็นเราเป็นเขาได้ ในเมื่อเป็นวันที่ใกล้วันเฉลิมพระชนมพรรษา เราก็มาพิจารณาถึงองค์ในหลวงของเราก็ได้